عظمت حادثۀ عاشورا و راز بقاي آن

دربارۀ هدف امام حسين از قيام و شهادتش در حادثۀ عاشورا نظرهاي مختلف اظهار شده است.نويسنده با استناد به سخنان خود حضرت، هدف امام را نهي از منكري بزرگ معرفي مي كند، كه تبديل خلافت اسلامي به سلطنت موروثي توسط معاويه است. سپس يزيد از امام براي تثبيت حكومتش بيعت خواست، بديهي است كه حجت خدا با چنان فرد نامسلمانِ فاسقي بيعت نمي كرد، و كار به جهاد انجاميد. نابرابري دو سپاه و فجايعي كه نسبت به ذُرّيۀ پيامبر اسلام روا داشته شد، آن رويداد را به مصيبتي بزرگ و غم انگيز تبديل ساخت كه تأثيري ژرف در روزگاران گذاشت. مي دانيم كه يكي از صفات حق تعالي «شَكور» است، كه اقتضاي آن، شكرگزاري از بندگان مخلص است. در مورد حادثۀ جان گداز عاشورا نيز خداي شكور افزون بر ثواب اُخروي كه مخصوص شهيدان است، در دنيا هم ياد و نام عاشورائيان شكيبا و مخلص را جاودان ساخت، چنان كه هر روز و شب در مجالس با مويه و ندبه گفته مي شود و در خاطره ها مي ماند.