تأثير ويبراسيون كل بدن بر مقاومت مكانيكي استخوان ران و درشت‌ني رت اوراكتومي

هدف اين پژوهش، تعيين تأثير ويبراسيون با دامنه مختلف و فركانس ثابت بر روي استخوان ران و درشت‌ني رت اوراكتومي بود. 23 سر رت اوراكتومي در دو گروه تمريني ويبراسيون با دامنه پايين (تعداد= نُه) و دامنه بالا (تعداد= نُه) و گروه شم(تعداد= پنج) تقسيم شدند. شش سر رت سالم بدون جراحي نيز در گروه كنترل جاي گرفتند. گروه‌هاي تمريني به‌مدت هشت هفته روي دستگاه ويبراسيون با زمان پيش‌رونده سه تا پنج دقيقه، تناوب دو تا هفت بار تكرار و زمان استراحت يك دقيقه قرار داده شدند. شاخص‌هاي مقاومت مكانيكي سفتي، استرس، انرژي جذب‌شده و درصد جابه‌جايي استخوان ران و درشت‌ني، با آزمون خمش سه‌نقطه‌اي پس از اتمام پروتكل ويبراسيون كل بدن ارزيابي شدند. شاخص مكانيكي سختي استخوان بين گروه تمريني دامنه بالا (HA) )024/0(P= و گروه تمريني دامنه پايين (LA) (006/0(P= در مقايسه با گروه شم در استخوان ران و درشت ني افزايش معنــاداري را نشان داد. شاخـص استرس بين گروه تمرينيHA )000/0(P= و گروه تمريني) LA 001/0(P= نسبت به گروه شم، در استخوان درشت‌ني افزايش معناداري را نشان داد. شاخص انرژي جذب‌شده فقط در گروه تمريني) LA 006/0(P= با گروه شم در استخوان درشت ني افزايش معناداري را نشان داد. افزايش معناداري بين گروه كنترل نسبت به گروه شم، در شاخص‌هاي ذكرشده نيز مشاهده شد )011/0P=، 000/0P=، 014/0(P=. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه ويبراسيون با دامنه پايين اثر بيشتري بر افزايش مقاومت مكانيكي استخوان داشته است؛ .همچنين، پاسخ ارتعاشات مكانيكي بر پارامترهاي مكانيكي استخوان درشت‌ني بيشتر بوده است و ارتعاشات كل بدن توانسته است مقاومت مكانيكي استخوان را در شرايط اوراكتومي به سطح استخوان سالم نزديك كند.