تأثير تمرينات ثبات مركزي بر آمادگي حركتي ورزشكاران نخبه گلبال

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير هشت هفته تمرين‌هاي ثبات مركزي بر آمادگي حركتي بازيكنان نخبه گلبال انجام شده است. 26 ورزشكار نخبه گلبال با دامنه سني 25 تا 45 سال آزمودني‌هاي اين پژوهش را تشكيل ‌دادند. اين بازيكنان به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در دو گروه تجربي (13 نفر) (نُه مرد و چهار زن) و كنترل (13 نفر) (نُه مرد و چهار زن) قرار گرفتند. براي ارزيابي تعادل ايستا، تعادل پويا، عملكرد اندام تحتاني، توان اندام فوقاني و عملكرد حركتي، به‌ترتيب از آزمون‌هاي تعادل ايستاي لك‌لك، تعادل پوياي واي، سه پرش تك‌پا، مسافت پرتاب مديسن‌بال و سرعت پرتاب توپ گلبال استفاده شد. هر دو گروه قبل و پس از پايان هشت هفته تمرين، در آزمون‌هاي عملكردي شركت كردند. گروه تجربي تمرين‌هاي ثبات مركزي را با استفاده از توپ سوئيسي به‌مدت هشت هفته و هفته‌اي سه روز و گروه كنترل تمرين‌هاي عادي گلبال را انجام دادند. براي تحليل داده‌ها و با توجه به فرض توزيع طبيعي داده‌ها، همگني شيب خطوط رگرسيون، و رابطه خطي بين متغير كووريت و وابسته، از آزمون تحليل كوواريانس در سطح معناداري 05/0 استفاده شد. نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه ميانگين تعديل‌شده تعادل ايستاي گروه تمرين‌هاي ثبات مركزي (20/3 = M) با گروه كنترل (35/2 =M ) تفاوت معناداري وجود دارد (59/0 =2η، 000/0 = P، 66/33 = (23 ،1)F). همچنين، بين ميانگين تعديل‌شده تعادل پويا در گروه تمرين‌هاي ثبات مركزي (8/79 = M) با كنترل (4/75 = M) ورزشكاران نخبه تفاوت معناداري وجود دارد (38/0 =2η، 001/0 = P، 04/14 = (23 ،1)F). بين ميانگين تعديل‌شده سرعت پرتاب، مسافت پرتاب توپ مديسن‌بال از جلو و عقب در گروه تمرين‌هاي ثبات مركزي و كنترل نيز تفاوت معناداري وجود دارد  (001/0 = P). تأثير مثبت تمرين‌هاي ثبات مركزي بر آزمون غربالگري عملكرد حركتي بازيكنان گلبال، بر نقش سازنده اين تمرين‌ها در آمادگي حركتي تأكيد دارد. نتايج پژوهش توصيه مي‌كند از تمرين‌هاي ثبات مركزي دركنار تمرين‌هاي عادي گلبال به‌عنوان شيوه مؤثري براي ارتقاي عملكرد حركتي و پيشگيري از آسيب استفاده شود.