واكاوي مفهومي و مصداقي آيه تبليغ بر اساس دلالت سياق

دانشمندان شيعه بر اساس سياق دروني آيه تبليغ (مائده: 67) و با تأكيد بر روايات صحيحي كه ذيل اين آيه در كتب روايي فريقين وجود دارد، ولايت اميرمؤمنان علي(ع) را پس از پيامبر گرامي اسلام(ص) نتيجه گرفته اند. در مقابل تفاسير اهل سنت در تمام دوره ها با تكيه بر دلايلي كه در صدر آنها توجه به «سياق آيات» قرار دارد، از پذيرش اين استدلال سر باز زده اند. برخي دانشمندان شيعه در مقام پاسخ به اين شبهه ادعا مي‏كنند كه ميان آيه تبليغ و آيات قبل و بعد آن ارتباط معنايي وجود ندارد و لذا اين سياق آيات، از حجيت ساقط است. اين پژوهش نشان مي دهد انسجام معنايي آيات قبل و بعد از آيه تبليغ، نه تنها تضادي با ارتباط اين آيه با ولايت امير مؤمنان علي(ع) ندارد، بلكه خود دليلي محكم بر وجود چنين ارتباطي است. همچنين با توجه به دلالت سياق، مي توان به معناي ولايت نيز در همين آيات دست يافت. در اين آيات تعبير «ما آُنزِل» در ارتباط با مفهوم ولايت به كار رفته و از جاري شدن ولايت خدا بر رسولش و برخي مؤمنان خاصّ صحبت شده است. در تمام اين سياق، قوم يهود و اعتقاد باطل آنان به عنوان اصلي ترين دشمنان ولايت معرفي مي شوند.