شيوه‌هاي برگردان مجاز مفرد مرسل سوره يوسف در چند ترجمه از قرآن

به دليل گستردگي بكارگيري مجاز در قرآن كريم توجه به آن براي درك حقايق قرآني ضروري است. در اين مقاله روش‌هاي ترجمه قرآن و مفهوم و اقسام مجاز، مورد بررسي قرار گرفته و آنگاه با روش استقرائي استنتاجي، مجازهاي مفرد مرسل سوره يوسف جهت تبيين شيوه ترجمه آن در ترجمه‌هاي منتخب كهن(طبري، سور آبادي، ميبدي، ابوالفتوح رازي) مورد بررسي قرار گرفته است. حاصل اين پژوهش مشخص مي‌كند مترجمان مورد بحث روش يكساني در ترجمه مجاز مفرد مرسل نداشته‌اند، در برخي موارد مبدأ محور و گاه مقصد محور بوده‌اند. مترجمان ترجمه طبري بيش‌ترين ترجمه تحت اللفظي را داشته‌اند؛ سورآبادي بيش‌ترين ترجمه محتوايي را ارائه نموده است. ميبدي و ابوالفتوح رازي به يك نسبت به ترجمه تحت اللفظي، ترجمه محتوايي و تفسيري پرداخته‌اند. در ترجمه مجاز مفرد مرسل نمي‌توان اسلوب مشخصي را ارائه داد بلكه از روش‌هاي مختلف ترجمه مي­توان استفاده نمود.