ناتانيل هاثورن: روايتگر علم و اخلاق اجتماعي

ناتانيل هاثورن به عنوان يكي از مشهورترين و تاثير گذار ترين نويسندگان اخلاق گراي قرن نوزدهم ادبيات آمريكا همواره از زاويه هاي متفاوت مورد بررسي قرار گرفته است. مباحث زيادي در ارتباط با اينكه آيا هاثورن در داستان هايش اخلاق فردي از قبيل رابطه انسان با خدا، توبه و بازگشت به من معنوي را بيشتر مد نظر داشته يا اينكه در يك سطح وسيع تر ريشه مشكلات جامعه بشري را در رعايت يا عدم رعايت اخلاق اجتماعي جستجو مي كرده ، صورت گرفته است. بررسي ها نشان مي دهند كه هاثورن از مطرح كردن آنچه منتقدين آثار ادبي موارد اخلاق فردي مي نامند، به تصوير كشيدن اهميت اخلاق اجتماعي را در نظر داشته است. اين مقاله سعي مي كند از ميان موارد متعددي كه هاثورن در ارتباط با اخلاق اجتماعي در آثارش مطرح نموده است، به رابطه بين علم و اخلاق اجتماعي بپردازد. اين مقاله علم و استفاده نا صحيح از آن را در سه داستان كوتاه نشان مادر زاد ، دختر راپاچيني و اتان برند بعنوان بخش مكملي از سبك ناتانيل هاثورن به تصوير مي كشد و اين انتقاد اجتماعي را از ديدگاه نويسنده مطرح مي سازد.