بررسي رابطه بين فرهنگ يادگيري سازماني و قصد تسهيم دانش با تأكيد بر نقش ميانجي تعهد سازماني و رفتار شهروندي سازماني در ميان اساتيد زبان انگليسي و غير زبان انگليسي در دانشگاه‌هاي ايران

اعتقاد بر اين است كه مأموريت اصلي سيستم‌هاي آموزشي ايجاد، حفظ، يكپارچه سازي، انتشار و استفاده از دانش است. در ميان اين مراحل برخي معتقدند كه تسهيم دانش مهم‌ترين بخش از مديريت دانش است. هدف پژوهش پيش رو، بررسي رابطه بين فرهنگ يادگيري سازماني و قصد تسهيم دانش با تأكيد بر نقش ميانجي فرهنگ يادگيري سازماني و رفتار شهروندي سازماني در ميان مدرسان EFL و غير EFL در دانشگاه‌هاي ايران مي‌باشد. همچنين اين پژوهش به دنبال بررسي اين مسئله بوده است كه آيا مدل پيشنهادي قصد تسهيم دانش، داده‌ها را در چارچوب محيط EFL ايران برازش مي‌كند يا خير. علاوه بر اين، مطالعه پيش رو با هدف بررسي تفاوت معنادار در ادراكات اساتيد EFL و غير EFL ايران در خصوص تسهيم دانش در دانشگاه‌ها انجام شده است. در اين پژوهش از آمار توصيفي، تحليل عاملي تأييدي (CFA) و مدل معادلات ساختاري (SEM) استفاده شده است. در پايان، نرم‌افزار AMOS 16 به‌منظور تجزيه و تحليل داده‌ها به‌كار گرفته شد. نتايج نشان داد كه بين فرهنگ يادگيري سازماني و تعهد سازماني، فرهنگ يادگيري سازماني و قصد تسهيم دانش و بين رفتار شهروندي سازماني و قصد تسهيم دانش رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين نتايج نشان داده است كه تفاوت معناداري در امتيازات مربوط به ميزان قصد تسهيم دانش مدرسان EFL و مدرسان غير EFL، اختلاف معناداري در امتيازات مربوط به تعهد سازماني در مدرسان EFL و مدرسان غير EFL و اختلاف معناداري در امتيازات مربوط به رفتار شهروندي سازماني مدرسان EFL و مدرسان غير EFL وجود دارد. از سوي ديگر هيچ تفاوت معناداري در امتيازات مربوط به فرهنگ يادگيري سازماني مدرسان EFL و مدرسان غير EFL وجود نداشت. بر اساس نتايج اين پژوهش، فرهنگ يادگيري سازماني پيش‌بيني‌كننده مثبت و معنادار تعهد سازماني و قصد تسهيم دانش است، اما پيش‌بيني‌كننده معنادار رفتار شهروندي سازماني نيست. تعهد سازماني پيش‌بيني‌كننده مثبت قصد تسهيم دانش و رفتار شهروندي سازماني مي‌باشد.