بررسي روايت‌شناختي مقدمه مترجمان بر آثار داستاني ترجمه‌شده در ايران

مقدمه مترجم به‌عنوان روايت شخصي مترجم، از مسائل مهم اما مغفول مانده در مطالعات ترجمه در ايران است. مطالعه حاضر به بررسي روايت مقدمه‌هاي مترجمان بر آثار داستاني ترجمه‌شده توسط آن‌ها از زبان‌هاي گوناگون به فارسي در طول شش دهه (1330۱۳۹۰) در ايران مي‌پردازد. به اين منظور سه سؤال براي پاسخ به چيستي روايت‌هاي مترجمان در اين مقدمه‌ها، چگونگي تغيير اين روايت‌ها در طول شش دهه در ايران و تفسير كاركردگرايانه اين تغييرات مطرح شده است. پيكره مورد استفاده در اين تحقيق شامل صد و چهار اثر داستاني، اعم از رمان و مجموعه داستان، مي‌باشد كه به‌شيوه نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند و در سه سطح فرم، محتوا و كاركرد بررسي شدند. يافته‌هاي تحقيق تغييرات معناداري را در روايت مترجمان در طول شش دهه نشان داده است.