از پيرامتن تا پيراترجمه دريافت ترجمه داستان‌هاي دولت‌آبادي به زبان فرانسه براساس نظريات ژرار ژنت

مفهوم پيرامتن را نخستين‌بار ژنت به‌كار برد. به‌باور او، پيرامتن آن چيزي است كه متن نويسنده را به كالايي به‌نام كتاب بدل مي‌كند؛ يعني عنوان، طرح روي جلد، توضيحات ناشر، مقدمه، پانوشت‌ها و از اين دست. هنگامي كه كتابي از زباني به زبان ديگري ترجمه مي‌شود، پيرامتن جديدي شكل مي‌گيرد كه با هدف تسهيل در دريافت متن توسط خواننده جديد، به‌جاي فرهنگ مبدأ، با بايسته‌هاي فرهنگ زبان مقصد همخوان است. گاهي عنوان تغيير مي‌كند و گاهي طرح روي جلد، پانوشت‌هايي اضافه يا حذف مي‌شود و توضيحات مترجم و آنچه پشت كتاب، به زبان اصلي درج شده بود، شكلي ديگر مي‌يابد. اين پيرامتن جديد را پيراترجمه مي‌نامند. بدين‌سان، پيرامتن مربوط به چاپ كتاب به زبان اصلي است و پيراترجمه مربوط به چاپ كتاب به زبان دوم يا سوم و بسته به زباني كه بدان ترجمه مي‌شود، شاكله‌هايش نيز تغيير مي‌يابد. در اين مقاله برآنيم تا با تحليل نشانه‌شناختي و با تكيه بر آراي ژرار ژنت در گستره پيرامتن، ترجمه فارسي به فرانسه پنج داستان كوتاه از محمود دولت‌آبادي را به زبان فرانسه بررسي كنيم و ببينيم چگونه فرآيند پيراترجمه، با توجه به اهميت دريافت كتاب توسط خواننده فرانسوي، پيرامتن كتاب فارسي را به‌كلي ناديده مي‌انگارد و آن را به پيرامتني جديد، با اهدافي نوين تبديل مي‌كند.