سهم توانايي‌هاي شناختي و بسندگي زبان انگليسي در تبيين درك شنيداري زبان انگليسي به‌عنوان زبان خارجي

پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسي نقش توانايي‌هاي شناختي (توجه شنيداري‌/ديداري، سرعت پردازش، هوش سيال) و بسندگي عمومي زبان خارجه در درك شنيداري بپردازد. در مجموع 103 دانشجوي مقطع كارشناسي رشته زبان انگليسي در اين پژوهش شركت كردند. آزمون‌هاي توجه شنيداري و ديداري، سرعت پردازش، هوش سيال كلامي و غيركلامي، بسندگي كلي زبان انگليسي، و درك شنيداري به شركت‌كنندگان داده شد. نتايج نشان داد كه مقياس بسندگي زبان انگليسي داراي بالاترين همبستگي با آزمون شنيداري بود و پس از آن توجه و سرعت پردازش بالاترين همبستگي را داشتند. تحليل رگرسيون سلسله مراتبي نشان داد كه 16 درصد از واريانس درك شنيداري با عوامل شناختي توضيح داده مي‌شود. با افزودن بسندگي زبان دوم به مدل رگرسيون در مرحله دوم، ۱۹ درصد ديگر به مجموع واريانس توضيح داده‌شده افزوده شد. به‌عبارت ديگر، بسندگي زبان خارجي، پس از كنترل توانايي‌هاي شناختي، مي‌تواند 19 درصد واريانس درك شنيداري را تبيين كند. يافته‌هاي حاصل نشان مي‌دهد كه توانايي‌هاي شناختي تقريباً به اندازه بسندگي زبان خارجي در درك شنيداري موفق حائز اهميت‌اند.