«اعتماد» در پژوهش: «اعتماد» و نقش آن در «ارجاع دادن» به پژوهش ‌هاي زباني در ايران

اين مطالعه با در نظر گرفتن سازه اجتماعي «اعتماد» كه ريشه در فرهنگ و هويت اعضاي جامعه دارد، وضعيت اعتماد به مقاله هاي علمي توليد شده در ايران را در ميان استادان دانشگاه و دانشجويان مقطع دكتري، كه بيش از هر قشر ديگري با مقولۀ پژوهش در ارتباط هستند، بررسي نموده و دلايل وجود يا عدم اعتماد به توليدات علمي داخلي به‌خصوص در سال‌هاي اخير را معرفي مي كند. بدين منظور اين پژوهش با استفاده از ابزار مصاحبه و روش نمونه گيري هدفمند به تحليل و بررسي ديدگاه و نگرش هاي 21 شركت كننده دراين‌باره و آسيب شناسي وضعيت پژوهش در قالب اعتماد و ارجاع دادن به كارهاي پژوهشي داخلي در مقايسه با مقالات خارجي مي پردازد. نتايج تحقيق نشان دهندۀ نوعي بي اعتمادي به توليدات علمي ـ پژوهشي داخلي به‌خصوص در حوزۀ زبان‌هاي خارجي است. در انتها ريشه هاي اين عدم اعتماد بنا به يافته هاي تحقيق و راهكارهايي براي برطرف كردن آن ارائه مي گردد.