هويت ايراني از ديدگاه صاحب نظران و مردم

اين مقاله تلاش دارند با بهره گيري از روش تحليل اسنادي به مطالعه خلقيات يا صفات اخلاقي- فرهنگي شايع ايرانيان طي نيم قرن گذشته بپردازند. اين پژوهش از سوي نظريه هاي هويت و تغيير فرهنگي پشتيباني ميشود. جامعۀ آماري متشكل از برخي اسناد و منابع تاريخي منعكس كننده خلقيات ايرانيان و اظهار نظرهاي مردم در فضاي مجازي است. تحليل داده ها از طريق راهبرد تكرار مداوم صورت گرفته است تا اشباع مفاهيم حاصل شود. پژوهش با اين فرض آغاز شد كه به نظر ميرسد ايرانيان با ويژگي هايي شناخته يا معرفي شده اند كه در بيشتر موارد محصول مطالعۀ علمي نبوده است. بنابراين نميتوان از يك هويت فرهنگي پايدار تحت عنوان خلقيات ايراني نام برد. اين مطالعه نشان داد كه مردم و صاحب نظران در مورد هويت فرهنگي ايراني توافق نظر كامل ندارند. اطلاعات بدست آمده براين امر دلالت دارد كه در دنياي معاصر يك فرد ايراني مدرن، بمراتب تقديرگراتر و منزوي تر از گذشته است، آنها از كاهلي و از قضاوت بدون انديشه بيزارند، به كثرتگرايي قومي و برجسته كردن تفاوت هويت هاي فرهنگي اقوام و حفظ مرزهاي جداكنندۀ گروهاي قومي اهميت ميدهند.

فاقد چكيده مي باشد