مشخصه‌هاي سني جمعيت و مخارج اجتماعي دولت

Age Characteristics of population and Government social expenditures

مشخصه‌هاي جمعيتي، به‌طور عام و ساختار سني جمعيت به‌طور خاص، اثري بسيار مهم بر سطوح مخارج اجتماعي دولت و بنابراين بر فشار مالي بالقوه دارد. جمعيت جوان و مسن، دو گروه جمعيتي هستند كه از جنبه‌هاي مختلف هزينه‌هايي را بر دولت تحميل مي‌كنند. به‌ويژه جمعيت جوان از طريق نياز به آموزش و ساير خدمات، صرفا مصرف‌كننده است و با توجه به سهم بالاي جمعيت زير 15 سال، تاثير قابل‌توجهي در شكل‌گيري هزينه‌هاي دولت دارد. لذا اين جمعيت مي‌تواند الگوي شكل‌گيري هزينه‌هاي دولت را تعيين كند. در مقاله حاضر، با استناد به اطلاعات و آمار موجود، بر اساس برآورد مدل‌هاي رگرسيوني رابطه بين ساختار سني جمعيت و مخارج اجتماعي دولت طي دوره (1395-1350) تبيين مي‌شود. در انجام محاسبات از نرم‌افزارهاي اكسل و ايويوز[1] استفاده شده است. ساختار سني جمعيت داراي يك فشار مالي است كه به موجب آن افزايش نسبي جمعيت مسن و جوان سبب افزايش معنادار سهم خدمات اجتماعي مي‌شود. به‌طوري‌كه كشش مخارج اجتماعي نسبت به جمعيت مسن بزرگ‌تر از واحد بوده و نسبت به جمعيت جوان كمتر از واحد مي‌باشد. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه به‌دليل فشار جمعيت و نيازهاي روز افزون آن، نسبت مخارج آموزشي به توليد ناخالص داخلي به‌طور معني‌دار تحت تاثير نسبت جمعيت جوان قرار مي‌گيرد، از طرف ديگر سهم مخارج بهداشتي و رفاهي با جمعيت مسن رابطه مثبت و معني‌داري دارد.

Population characteristics in general and specially age structure of the population, have a very important effect on the levels of government spending and thus on potential financial strain. The young and old age population are two groups that impose various costs on the government from different aspects. In particular, the young population is merely a consumer through the need for education and other services and, given the high share of the population under the age of 15, has a significant impact on the formation of government spending. Based on the estimation of regression models, the relationship between the age structure of the population and the social expenditures of the state during the period (1971-2016) is explained by using available information and statistics. Excel and Eviews have been used in calculations. The age structure of the population has a financial strain, whereby the relative increase of the elderly and younger populations increases with the share of social services substantinely. The results show that due to population pressure and increasing needs, the ratio of educational expenditures to gross domestic product is significantly affected by the proportion of young population. On the other hand, the share of health and welfare expenditures with the elderly population is positive and meaningful.