تكنيك‌هاي ادبي و ضرب‌آهنگ‌هاي زندگي روزمره به مثابۀ كردار‌هاي توليد فضا در رمان صفر كي(2016) اثر دان دليلو

هدف از اين پژوهش بررسي چگونگي توليد فضا در رمان صفركي (2016) اثر دان دليلو بر اساس نظريۀ اجتماعيفضايي هانري لوفور(1901-1991)، فيلسوف و جامعه شناس معاصر فرانسوي،  است. به نظر او، فضا توليدي اجتماعي است كه مي‌توان آن را  در  دو مجموعۀ سه‌گانۀ‌ بازنمايي‌هاي فضا، فضاهاي بازنمايي و پراكتيس‌هاي فضايي از يك طرف، و سه‌گانۀ‌ تصورشده، درك ‌شده و زيسته از طرف ديگر دسته‌بندي كرد. كاربست اين مفاهيم در رمان مذكور نشان‌ مي دهدكه ميان كنشگر و توليد فضا رابطۀ مستقيم وجود دارد زيرا هر كنشگري به شيوۀ خاص خود، در رمان صفركيبه كنش توليد فضا مي‌پردازد. اگرچه، در چشم‌انداز كلي، دو فضاي انضمامي و فضاي انتزاعي در رمان قابل تشخيص است، اما در نگاه خردتر، راوي كه شخصيت اصلي رمان هم هست، با استفاده از راهبردهاي طنز، توصيف، تغييرگونۀ زباني، بازيها و ابداع زباني از يك طرف، و با بهره‌گيري از فعاليت‌هاي زندگي روزمره، از سوي ديگر، به  توليد فضاهاي زيسته و فضاهاي بازنمايي مي‌پردازد. از اين رو، مي‌توان، در ارزيابي كلي‌تر، برخي از شگردها وصناعات ادبي را به منزلۀ كردار‌هاي توليد فضا تلقي كرد زيرا خود رمان هم نوعي فضاي زيسته محسوب مي‌شود.