بررسي عوامل رفتاري و محيطي مؤثر بر جذب سرمايه‌گذار خطرپذير جهت سرمايه‌گذاري در شركت‌هاي دانش‌بنيان (مطالعه موردي: صنعت بيوتكنولوژي ايران)

شركت­هاي دانش‌بنيان، امروزه به‌عنوان يكي از عوامل محركه رشد و توسعه اقتصادي كشورها شناخته‌شده‌اند. اين شركت‌ها نيز همانند ساير كسب‌وكارها، براي اجراي طرح­هاي خود، نياز به منابع مالي دارند. ريسك بالاي فعاليت اين شركت­ها موجب شده، تمايل تأمين‌كنندگان سرمايه به ارائه تسهيلات به آنها كاهش يابد. لذا با توجه به اهميت و جايگاه شركت­هاي دانش‌بنيان در رشد و توسعه اقتصادي بويژه در راستاي مقاوم­سازي اقتصاد، هدف از اين مطالعه، ارزيابي عوامل رفتاري و محيطي مؤثر برجذب سرمايه­گذار خطرپذير جهت سرمايه­گذاري در اين شركت­ها است. جامعه آماري در اين مطالعه، شركت­هاي دانش­بنيان فعال در حوزه بيوتكنولوژي مي­باشند. به‌منظور تحليل داده­ها نيز از روش­هاي متداول آماري همچون برآورد رگرسيون و ضرايب همبستگي استفاده‌ شده است. نتايج اين مطالعه، گوياي آن است كه توانمندي در برقراري ارتباط، تجربه و ريسك‌پذيري مديران، حمايت­ سرمايه­گذاران خطرپذير و همچنين منابع اوليه با جذب سرمايه­گذار خطرپذير در شركت­هاي دانش­بنيان، ارتباطي معني­دار دارند. بر اساس نتايج حاصل از اين مطالعه، شركت­ها در صورت عدم‌كفايت سرمايه اوليه و ضرورت جذب سرمايه بويژه سرمايه­گذاري خطرپذير، بايد اين نكته را مدنظر قرار دهند كه تجربه تيم مديريتي و نيز توانمندي در برقراري ارتباطات مؤثر شركت با ديگر شركت­ها و اشخاص حقيقي و حقوقي، يكي از مهم‌ترين عوامل مؤثر بر موفقيت ايشان خواهد بود. لذا پيشنهاد مي­شود، شركت‌هاي دانش‌بنيان، سرمايه­گذاري مناسبي را براي غني‌سازي توانمندي و قابليت خود در برقراري ارتباطات به‌كارگيرند. اين قابليت­ها شامل هماهنگي، مهارت‌هاي ارتباطي، شناخت شركا و ارتباطات داخلي مي­شود. درمجموع مي­توان گفت، نحوه عملكرد مديريت در شركت­هاي دانش­بنيان، مؤثرترين عامل در موفقيت يا شكست اين شركت­ها در اقتصاد پرتلاطم امروز خواهد بود.