تحليل نقش سرمايه‌گذاري دولتي و خصوصي در توليد غيرنفتي در ايران

سرمايه‌گذاري به عنوان عوامل اصلي تعيين‌كننده توليد در بلندمدت از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. با توجه به اهميت موضوع در اين پژوهش به بررسي اثر سرمايه‌گذاري دولتي و خصوصي بر توليد ناخالص داخلي غيرنفتي در قالبي نامتقارن در دوره زماني 13951350 پرداخته شده است. نتايج حاصل از برآورد الگو با روش خودتوضيحي با وقفه‌هاي توزيعي خطي (متقارن) نشان مي‌دهد كه در كوتاه‌مدت و بلندمدت سرمايه‌گذاري دولتي و خصوصي اثر مثبت بر توليد ناخالص داخلي غيرنفتي دارد. برآورد الگو با روش غيرخطي (نامتقارن) بيانگر آن است كه در كوتاه‌مدت و بلندمدت اثر سرمايه‌گذاري دولتي و خصوصي بر توليد ناخالص داخلي نامتقارن است. به‌طوري كه افزايش‌ها در سرمايه‌گذاري دولتي اثر مستقيم بر توليد غيرنفتي دارد اما كاهش‌ها با اثري معنادار همراه نيست. همچنين افزايش‌ها و كاهش‌ها در سرمايه‌گذاري خصوصي اثر مستقيم (ولي متفاوت از حيث اندازه) بر توليد غيرنفتي دارد. بر اين اساس رابطه مستقيم بين سرمايه‌گذاري خصوصي و توليد غيرنفتي در هر دو حالت افزايش‌ها و كاهش‌ها برقرار است ولي اين رابطه مستقيم براي سرمايه‌گذاري دولتي تنها به هنگام افزايش‌ها وجود دارد. شاخص قيمت مصرف‌كننده در روش خطي و غيرخطي در كوتاه‌مدت و بلندمدت اثري مثبت بر توليد غيرنفتي دارد ولي توليد نفت با اثر معناداري بر توليد غيرنفتي همراه نيست.