بهينه سازي مديريت منابع آب با اعمال سناريوهاي مختلف تخصيص (مطالعه موردي: حوضه آبريز دز)

آب به­عنوان يك نهاده با ارزش، مي­بايست مورد استفاده بهينه قرار گيرد. مديريت صحيح و بهينه آب، نياز به تخصيص بهينه و اولويت بندي آن بين بخش­ها، مناطق و مصارف مختلف دارد.  هدف اين تحقيق، ارائه الگويي براي بهينه كردن تخصيص و مصارف آب در دشت دز با استفاده از مدل WEAPاست. براي اين منظور اطلاعات سامانه­هاي آب حوضه آبريز دز طي سال­هاي آبي 8887 تا 9392 جمع‌آوري و مدل مفهومي حوضه تعريف گرديد. سپس سياست­هاي بهره­برداري از منابع آب تحت سناريو­هاي مختلف مدل WEAPاجرا گرديد. در اين تحقيق دو سناريو مورد ارزيابي قرار گرفت كه شامل سناريو­هاي تغيير الگوي كشت و  تغيير درصد كشت آبي و ديم بود كه دو سناريو با سناريو مرجع مقايسه گرديد. در سناريوهاي مطرح شده تابع هدف؛ بهينه‌سازي سود به هزينه مبنا قرار گرفت. نتايج نشان داد اجراي سناريو تغيير الگوي كشت، مقدار درصد عدم تأمين نياز محصولات، 15 درصد كاهش يافت. . در سناريو تغيير درصد كشت آبي و ديم آب مصرفي، 48 درصد كاهش يافت.