فراتحليل مطالعات سرقت در ايران

ﭼﮑﯿﺪه ﺳﺮﻗﺖ در زﻣﺮة ﺟﺮاﯾﻢ ﯾﺎ ﻋﻤﻞ ﺑﺰﻫﮑﺎراﻧﮥ ﻣﻬﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﻨﯿﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻋﺪم ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﺎ ﮔﺴﺘﺮش آن ﺑﺎﻋﺚ اﺧﺘﻼل در ﻧﻈﻢ و اﻣﻨﯿﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﯽﺷﻮد از ﻫﻤﯿﻦ رو، ﺳﺮﻗﺖ از ﻣﺼﺎدﯾﻖ ﺑﺎرز ﻧﺎاﻣﻨﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽآﯾﺪ. ﻫﺪف اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﺑﺮآورد ﮔﺴﺘﺮه ﯾﺎ ﺷﯿﻮع ﺳﺮﻗﺖ در اﯾﺮان ﺑﻪ ﺷﯿﻮة ﻓﺮاﺗﺤﻠﯿﻞ اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﮥ آﻣﺎري ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﮥ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﻧﺠﺎمﮔﺮﻓﺘﻪ ﻃﯽ دو دﻫﮥ ﮔﺬﺷﺘﻪ (1395-1375) در ﺑﺎﻧﮏﻫﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﻣﮓاﯾﺮان، ﻧﻮرﻣﮕﺰ، ﭘﺎﯾﮕﺎه اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮏ اﻃﻼﻋﺎت ﻋﻠﻤﯽ ﺟﻬﺎد داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ، ﺳﺎﻣﺎﻧﮥ ﻧﺸﺮ ﻣﺠﻼت ﻋﻠﻤﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، ﺳﺎﻣﺎﻧﮥ ﯾﮑﭙﺎرﭼﮥ ﻧﺸﺮﯾﺎت ﻧﺎﺟﺎ، ﺳﺎﻣﺎﻧﮥ اﻃﻼﻋﺎت ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﻧﺎﺟﺎ، ﭘﯿﻤﺎﯾﺶ ﻣﻠّﯽ ﺟﺮم ﺳﺮﻗﺖ، ﻣﻨﺎﺑﻊ و ﻣﺠﺎري اﯾﻨﺘﺮﻧﺘﯽ اﺳﮑﻮﻻرﮔﻮﮔﻞ و ﻣﺮﮐﺰ اﯾﺮاﻧﺪاك اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮐﻠﯿﺪواژهﻫﺎي ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺳﺮﻗﺖ و ﺧﺎﺻّﻪ دزدي، ﮐﯿﻒﻗﺎﭘﯽ، ﮐﺶروي، و ﺑﺎجﮔﯿﺮي در اﯾﺮان ﺑﺎزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮاي ﻓﺮاﺗﺤﻠﯿﻞ، 668 ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺣﻮزة ﺳﺮﻗﺖ در دو دﻫﮥ اﺧﯿﺮ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪ. ﭘﺲ از ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع، 69 ﻣﻮرد از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻠﯿﻞ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ، ﭘﺲ از ﺟﺴﺖوﺟﻮ، ﻏﺮﺑﺎﻟﮕﺮي و ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﯿﻔﯽ و ﮐﻤّﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻮﺟﻮد، ﺗﺮﮐﯿﺐ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺑﺮ روي ﻧﻮزده ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﻣﻨﺘﺨﺐ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ. ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰارﻫﺎي MEDCLAC15 و CMA3 ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪﻧﺪ. ﻣﺠﻤﻮع ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ، 11814 ﻧﻔﺮ در ﺳﻄﺢ ﮐﺸﻮر ﺑﺎ 19 ﻣﻮرد واﺣﺪ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﯿﻮع ﺳﺮﻗﺖ را ﺑﺮاي ﮐﺸﻮر 0/3 درﺻﺪ ﺑﺮاي دو دﻫﻪ ﻧﺸﺎن داد. ﻫمچنين، ﺑﯿﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ، ﻧﺎﻫﻤﮕﻮﻧﯽ (2 I) زﯾﺎدي وﺟﻮد داﺷﺖ (92/51 درﺻﺪ) ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺷﯿﻮع واﻗﻌﯽ ﺳﺮﻗﺖ ﻃﯽ دو دﻫﮥ ﮔﺬﺷﺘﻪ، ﻋﺪدي را ﺑﯿﻦ ﺣﺪاﻗﻞ 1 درﺻﺪ و ﺣﺪاﮐﺜﺮ 4 درﺻﺪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﻧﻤﺎﯾﺎنﮔﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﺳﺮﻗﺖ در ﮐﺸﻮر ﺑﺮاي ﻃﯽ دو دﻫﮥ اﺧﯿﺮ ﺗﺎ ﺳﺎل 1393 روﻧﺪ اﻓﺰاﯾﺸﯽ داﺷﺘﻪ و ﺳﭙﺲ روﻧﺪ ﮐﺎﻫﺸﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﺳﺖ؛ اﯾﻦ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﺎ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﻣﺪاﺧﻠﻪاي ﺑﺮاي ﺑﻌﺪ از ﺳﺎل 1393، روﻧﺪ ﻧﺰوﻟﯽ ﺷﯿﻮع ﺳﺮﻗﺖ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ اﺳﺖ.

فاقد چكيده مي باشد