ارائه الگويي براي برنامه آموزش المپيك در ايران

Development of the Olympic education model for Iran

هدف از پژوهش حاضر تدوين الگوي آموزش المپيك در ايران بود. اين پژوهش از نوع مطالعات كيفي است كه به روش نظريۀ بنيادي صورت گرفت. جامعۀ هدف پژوهش را كليۀ نخبگان كه به‌نحوي در آموزش و پژوهش در حيطۀ جنبش المپيك، نقش و سابقۀ روشني داشتند، تشكيل مي‌دادند. در اين پژوهش، از دو روش نمونه‌گيري نظري و گلوله‌ برفي استفاده شد. ابزار جمع‌آوري داده ­ها شامل مصاحبه‌هاي نيمه‌ سازمان‌ يافته بود كه محقق در قالب 19 مصاحبه به اشباع نظري رسيد. در تحليل يافته‌هاي پژوهش از پنج مفهوم شرايط علي، شرايط مداخله‌گر، شرايط زمينه‌اي، راهبردها و پيامدها، در قالب الگوي كدگذاري استراس و كوربن (1990) استفاده شد. به‌طور كلي نتايج اين پژوهش، با مشخص كردن وضعيت آموزش المپيك در ايران و تدوين الگوي آموزش المپيك در ايران نشان داد، مي‌توان آموزش المپيك را با توجه به شرايط مداخله‌گر و زمينه­ اي حاصل از اين پژوهش، از طريق راهبردهاي آموزشي و پژوهشي، فرهنگي و بومي، ورزش قهرماني، تبليغات و اطلاع‌رساني در ايران توسعه داد.

The main objective of this research was making a comprehensive model of Olympic education for Iran. This study used qualitative method and was performed by grounded theory. Purpose population of this study includes all elites who are elite in education and research about Olympic movement. These elites included executives and executives, champions and coaches participating in the Olympics, and scholars and faculty members. In this research, both theoretical and snowball sampling was used. Data were collected by 19 Semi-structured interviews. The findings of study included five categories of causal conditions, intervening conditions, contextual conditions, strategies and consequences were presented in the form of Strauss and Corbin’s coded pattern. Overall, this research by hhighlighting the status of the Olympic education in Iran and the development of the Olympic education model in Iran, show that Olympic education in Iran can be performed by some strategy include educational, cultural, championship and advertising.