مطالعۀ تطبيقي سياست جنايي ايران و آمريكا در برابر مواد مخدر

پس از اعلان جنگ عليه مواد مخدر در دهۀ هفتاد ميلادي در ايالات متحدۀ آمريكا و آثار نامطلوب آن، بايستگي دگرگوني روش‌هاي رويارويي با مواد مخدر مورد توجه و در نتيجه سياستي متفاوت از سياستي سختگيرانه مدّنظر قرار گرفت. هدف اين نوشتار، بررسي و توضيح «راهبردهاي ملي كنترل مواد مخدر» ايالات متحدۀ آمريكا به عنوان يكي از كشورهاي درگير با معضل مواد مخدر است. نظر به اينكه وضعيت ايران با ايالات متحدۀ آمريكا در مورد معضل مواد مخدر، دست‌كم در برخي جنبه‌ها به ويژه بحراني شدن سياست جنايي در اين زمينه همساني‌هايي دارد، اقدام مشابه راهبردهاي مزبور يعني «سياست‌هاي كلي مبارزه با مواد مخدر» هم مورد اشاره قرار گرفته است. در واقع، با بررسي اين راهبردها و سياست‌ها، اين نكته هويدا مي‌گردد كه راهبردهاي مذكور به مثابۀ يك سياست جنايي متوازن در پي استفاده از تمام ظرفيت‌ها بوده و تلاش مي‌كند به بهترين نحو امنيت را براي جامعه تأمين نمايد. به بيان ديگر، اين راهبردها و سياست‌ها افزون بر روش‌هاي كيفري، در يك طيف فراگير شامل روش‌هاي فراكيفري از جمله پيشگيري، مداخلۀ زودرس، درمان، بازتوان‌سازي، همكاري بين‌المللي و حتي تحول در نظام عدالت كيفري است. نتيجه اينكه اين راهبردها و سياست‌ها در دو سطح ملي و بين‌المللي در پي سامان بخشيدن به مسئلۀ مواد مخدر هستند؛ چنان كه براي اين منظور تنها بر پاسخ‌هاي پسيني و كيفري تمركز نداشته، بلكه پاسخ‌هاي پيشيني و فراكيفري هم مدّنظر قرار گرفته‌اند.