بررسي فقهي حقوقي سوءاستفاده از حقّ مالكيت ربات در امر اشتغال

وجود فناوري‌هاي نوين از لوازم زندگي امروزي قلمداد شده و غالباً با هدف خدمت به زندگي انسان مورد طراحي قرار گرفته است. اما با اذعان به همۀ مزايايي كه اين فناوري‌ها دارند، جانب زيان و سوءاستفاده از آن‌ها نسبت به جامعه را نيز نبايد از نظر دور داشت. فناوري رباتيك يكي از همين گونه‌هاست كه بر خلاف بسياري از مزايا، مي‌تواند نسبت به اغلب مردم منشأ ضرر و سبب از بين بردن فرصت‌هاي شغلي آنان باشد. ربات‌ها با ابراز وجود در عرصه‌هاي اقتصادي و صنعتي سبب تصاحب مشاغل گوناگون شده‌اند و اين امر باعث شده تا افراد جامعه شغل خويش را از دست بدهند كه اين از سوءاستفادۀ مالك ربات آگاهانه يا ناآگاهانه ناشي مي‌شود. اين نوشتار به شيوۀ توصيفي ـ تحليلي صورت پذيرفته و با توجه به اصول و مواد قانوني و مباني فقهي، اين نتيجه به دست آمده است كه مالك ربات در محدودۀ قوانين و تا وقتي كه مالكيت وي منجر به اضرار و زيان به فرد يا جامعه نشود، مي‌تواند از منافع آن بهره‌مند گشته و محدود كردن مالك ربات از حق خود، به دليل تقدم حق جامعه بر فرد است.