معيار مسئوليت كيفري ناشي از عمل غير در نظام كيفري ايران و مصر

مسووليت كيفري، حاصل نمي‌شود مگر به دو شرط: 1 داشتن قدرت تشخيص 2 داشتن اراده آزاد. فقدان هر يك از اين دو مانع مسووليت كيفري است، و لذا قدرت تشخيص و اراده دو شرط اساسي مسووليت كيفري است. در نظام كيفري ايران، مسووليت كيفري زماني محقق مي‌شود، كه فرد حين ارتكاب جرم، عاقل، بالغ و مختار باشد. در نظام كيفري مصر، اصل بر شخصي بودن مجازات است و در نظام كيفري ايران اصل بر شخصي بودن مسووليت كيفري است. در نظام كيفري مصر، مسووليت كيفري ناشي از عمل غير از سال 1945 ميلادي پذيرفته شده و اجرا مي‌گردد، تعريفي از آن يعني به عمل نيامده و و دامنه آن محدود نيست. مسئوليت كيفري، ناشي از عمل غير در نظام كيفري ايران كاملاً محدود به نص قانون است. رويه قضايي نيز در تشخيص و ايجاد آن در عمل توانايي ندارد مسووليت كيفري ناشي از عمل غير علاوه بر تضمين منافع عمومي، هم بازدارنده است هم پيش گيرنده و هم نقش سازنده در اقتصاد و حمايت از حقوق كارگر و حمايت از سرمايه گذار دارد. با اين وصف در صورتي كه از حصار قانون خارج شود، مي تواند موجب بسي آثار زيانبار باشد.