آيين كشف و ابراز دليل در فضاي مَجازي

فرايند كشف، تفتيش و حفاظت از ادله الكترونيكي و نيز ابراز چنين دلايلي از سوي ذينفع در دادگاه حاوي مسايل مهمي است كه نياز به بررسي دارند. اصول و تشريفاتي كه در اين فرايند به كار گرفته مي‌شوند و نيز ضمانت ‌اجراي اقداماتي كه صورت مي‌گيرد، از جمله اين مسايل مي‌باشند. به طور كلي، ابراز دليل و نيز آثار خودداري از ابراز دليل در موارد قانوني، تابع قواعد عمومي مذكور در مقررات آيين دادرسي است؛ در عين حال، در مورد ادله الكترونيكي اغلب لازم مي‌آيد تا برخي قواعد خاص يا تشريفات ويژه اين نوع از ادله به كار گرفته شوند. اين مقاله ضمن شناخت ابزارها و دلايل مرتبط با فضاي مجازي به بررسي تشريفات كشف جرايم مَجازي و اعتبار داده‌ها و تشريفات ابراز آنها مي‌پردازد و بر اين نكته مهم تأكيد دارد كه قواعد و تشريفات حاكم بر كشف، نگاهداري و ابراز و استناد به ادله الكترونيكي بايد به صورت استاندارد و بدون تفكيك ميان دعاوي حقوقي و كيفري ارايه شوند. در مقاله، آخرين قوانين و مقررات كشورمان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و راهكارهاي مرتبط به منظور استناد و اعتبار ادله الكترونيكي در دادگاهها و ساير مراجع ارايه مي‌شود.