واكاوي كاربرد ويژگي‌هاي آموزش غيررسمي در فعاليت‌هاي ترويجي: موردمطالعه مروجان كشاورزي استان گلستان

با توجه به كاستي‌هاي نظام آموزش رسمي در پاسخ به نيازهاي واقعي و بهنگام افراد، نظام آموزش غيررسمي به‌عنوان يك ضرورت درآمده است. ازآنجاكه موفقيت سازمان هاي ترويجي در دستيابي به توسعه پايدار به استفاده درست از آموزش‌هاي غيررسمي بستگي دارد، پژوهش حاضر با روش توصيفي-همبستگي و با هدف بررسي ديدگاه مروجان كشاورزي استان گلستان نسبت به اهميت و كاربرد ويژگي‌هاي آموزش غيررسمي انجام گرديد. بدين منظور با استفاده از روش نمونه گيري ساده تصادفي، 71 نفر از مروجان كشاورزي موردمطالعه قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه مروجان كشاورزي اهميت متوسطي براي ويژگي‌هاي آموزش غيررسمي قائل هستند و اگرچه همبستگي مثبت و معني‌دار بين ميزان اهميت و ميزان كاربرد ويژگي‌هاي آموزش غيررسمي وجود دارد، اما متناسب با اهميت ويژگي‌هاي آموزش غيررسمي، در عمل از آنها استفاده نمي‌‌شود. از بين محورهاي پنج‌گانه آموزش غيررسمي، «تعامل‌محوري» بيشترين وزن و «انعطاف‌پذيري» كمترين وزن از نظر اهميت دارد. از نظر كاربرد، «مهارت‌محوري» بيشترين وزن و «تعامل‌محوري» كمترين وزن را به خود اختصاص داده است. مهم‌ترين ضعف مروجان كشاورزي مربوط به «نوشتن اهداف رفتاري»؛ «شناخت يادگيري بزرگ‌سالان» و «شناخت تفاوت بين آموزش هاي رسمي، غيررسمي و آزاد» مي باشد. پيشنهاد مي شود براي درك صحيح و كاربرد آموزش هاي غيررسمي در توسعه پايدار، تجارب يادگيري مناسب درباره اين نوع از آموزش براي مروجان كشاورزي تدارك ديده شود.