اثر بخشي بازي‌هاي رايانه‌اي بر توانايي حل مسئله كودكان

هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير بازي‌هاي رايانه‌اي بر توانايي حل مسئله در كودكان بود. براي رسيدن به اهداف پژوهش از طرح نيمه آزمايشي پيش‌آزمونپس‌آزمون با گروه كنترل استفاده گرديد. جامعه آماري پژوهش، كليه دانش‌آموزان پايه سوم و چهارم شهر بابل بوده‌اند. به منظور انتخاب نمونه ابتدا دو دبستان پسرانه به روش تصادفي انتخاب و سپس از بين دانش‌آموزان اين دو دبستان، تعداد 40 نفر از دانش‌آموزان پايه سوم و چهارم به طور تصادفي در چهار گروه 10 نفره بازي‌هاي رايانه‌اي اكشن، بازي‌هاي رايانه‌اي استراتژيك، بازي‌هاي رايانه‌اي آموزشي و گروه كنترل قرار گرفتند. نتايج تجزيه و تحليل داده ها به كمك تحليل كوواريانس نشان داد كه اگر چه توانايي حل مسئله چهار گروه در پيش‌آزمون تفاوت معناداري نداشت، پس از تعديل نمرات پيش آزمون بين ميانگين چهار گروه در پس‌آزمون تفاوت معناداري وجود داشت (P 0/05 و 4/21 =(35و3)F). نتايج تحليل كوواريانس همچنين نشان داد كه پس از اجراي كاربندي آزمايشي، توانايي حل مسئله دانش‌آموزان (به جز گروه كنترل) در پس‌آزمون افزايش يافت و گروه آزمايشي بازي‌هاي رايانه‌اي استراتژيك از نظر توانايي اجراي حل مسئله عملكرد بهتري در مقايسه با گروه آزمايش بازي‌هاي رايانه‌اي اكشن و گروه كنترل از خود نشان داد. اين يافته‌ها نشان داد كه بازي‌هاي رايانه‌اي اكشن و استراتژيك تأثيري متفاوت در توانايي حل مسئله در كودكان دارند و اثرات بازي‌هاي رايانه‌اي استراتژيك و آموزشي تفاوت معناداري با يكديگر ندارند