پيش‌بيني پذيرش نوآوري‌هاي آموزشي بر اساس رفتار به اشتراك‌گذاري دانش و توسعه حرفه‌اي اعضاي هيئت علمي

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش رفتار به اشتراك‌گذاري دانش و توسعه حرفه‌اي در پيش‌بيني پذيرش نوآوري‌هاي آموزشي در بين اعضاي هيئت علمي بود. روش پژوهش، توصيفي-همبستگي و روش تحليل از نوع مدل يابي معادلات ساختاري است. جامعه آماري پژوهش حاضر را تمامي اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه اصفهان در سال 97 - 96 به تعداد 650 نفر تشكيل مي دادند كه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان(1970)، حجم نمونه به تعداد 242 نفر تعيين گرديد كه به دليل عدم بازگشت تعداد 19 پرسشنامه، درنهايت تعداد 223 پرسشنامه مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. روش نمونه‌گيري، طبقه‌اي تصادفي متناسب با حجم بود. براي جمع‌آوري اطلاعات از سه پرسشنامه پذيرش نوآوري‌هاي آموزشي عليزاده (1386)؛ پرسشنامه رفتار به اشتراك‌گذاري دانش بهلول (1392) و پرسشنامه محقق ساخته توسعه حرفه‌اي اعضاي هيئت‌علمي استفاده شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss23 و Lisrel صورت گرفت. نتايج ضرايب همبستگي نشان داد كه پذيرش نوآوري‌هاي آموزشي با رفتار به اشتراك‌گذاري دانش و توسعه حرفه‌اي اعضاي هيئت علمي رابطه مثبت و معناداري دارد (0.01≥P). همچنين نتايج معادلات ساختاري نشان داد توسعه حرفه‌اي و رفتار به اشتراك‌گذاري دانش با ضرايب مسير 0.61 و 0.28 به ترتيب قادر به تبيين حدود 37 و 8% از واريانس پذيرش نوآوري‌هاي آموزشي از سوي اعضاي هيئت علمي مي‌باشند(t≥1.96). با توجه به نتايج حاصله، توسعه حرفه‌اي و انگيزه اعضاي هيئت علمي براي به اشتراك‌گذاري دانش خود نقش مهمي در پذيرش نوآوري‌هاي آموزشي دارد.