رابطه‌ي ميزان نااميدي و خودپنداره تحصيلي با اضطراب امتحان دانش‌آموزان دختر پايه‌ي ششم

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه خودپنداره تحصيلي و ميزان نااميدي با اضطراب امتحان انجام گرفت. طرح پژوهش از نوع پژوهش هاي توصيفي-همبستگي است. جامعه ي آماري پژوهش حاضر را دانش‌آموزان دختر مقطع ششم دبستان هاي شهر تبريز تشكيل مي دادند و نمونه ي پژوهش شامل 231 نفر از دانش‌آموزان بودند كه به وسيله ي نمونه‌گيري خوشه اي انتخاب شدند. جهت جمع آوري اطلاعات از آزمون اضطراب امتحان اشپيلبرگر، مقياس نااميدي كازدين و همكاران (1983) و پرسشنامه خودپنداره تحصيلي يس يسن چن (2004) استفاده شد. براي تحليل داده ها، آزمون معني داري ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون همزمان مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه خودپنداره تحصيلي با اضطراب امتحان رابطه ي منفي معني‌دار و نااميدي با اضطراب امتحان رابطه ي مثبت معني‌دار دارند. همچنين نتايج رگرسيون همزمان نيز بيانگر اين بود كه از ميان متغيرهاي پيش بين، خودپنداره به شكل معني‌داري اضطراب امتحان دانش آموزان را پيش بيني مي كند. با عنايت به يافته هاي پژوهش حاضر مي‌توان گفت توجه به باورها و برداشت هاي افراد ازتوانمندي هاي خودشان مي تواند در موفقيت هاي تحصيلي آن ها مؤثر باشد.