رابطه بين حمايت والدين و تحصيل‌گريزي دانش‌آموزان: نقش واسطه‌اي اهداف پيشرفت

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش واسطه‌گري اهداف پيشرفت (هدف تبحرگرايي، هدف تبحرگريزي، هدف عملكردگرايي و هدف عملكردگريزي) در رابطه بين حمايت والدين و تحصيل‌گريزي دانش‌آموزان بود. روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموزان پايه دهم دبيرستان‌ها و هنرستان‌هاي شهر تهران بود. مشاركت‌كنندگان شامل 661 نفر بودند كه از ميان دانش‌آموزان پايه دهم دبيرستان‌ها و هنرستان‌هاي شهر تهران به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش حاضر مقياس حمايت والدين (فال و روبرتز) مقياس اهداف پيشرفت (اليوت ومك‌گريگور) و مقياس تحصيل‌گريزي (خرمائي) بود. داده‌ها با استفاده از روش مدل‌يابي معادلات ساختاري و نرم‌افزار AMOS مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه اثر حمايت والدين بر اهداف پيشرفت دانش‌آموزان به صورت مثبت و معني‌دار بود. همچنين اثر حمايت والدين بر تحصيل‌گريزي (بيزاري از تحصيل و مدرسه‌گريزي) به صورت منفي و معني‌دار بود. علاوه بر اين، حمايت والدين با واسطه‌گري هدف تبحرگرايي، هدف تبحرگريزي و هدف عملكردگرايي توانست به طور غيرمستقيم تحصيل‌گريزي دانش‌آموزان را پيش‌بيني كند. نتايج كلي پژوهش حاضر نشان‌دهنده آن بود كه افزايش حمايت والدين در دانش‌آموزان مي تواند تحصيل‌گريزي آنها را هم به صورت مستقيم و هم به صورت غير‌مستقيم از طريق هدف تبحرگرايي، هدف تبحرگريزي و هدف عملكردگرايي كاهش دهد.