گوشه‌اي از گياه شناسي دامداران روستاي زواردشت الموت قزوين

Botanical knowledge of Local Plants among Animal Farmers of Zavardasht in Alamut

دامداران روستاي زواردشت همه ساله همانند ديگر روستا‌هاي الموت پس از عيد نوروز چوپانان را انتخاب مي‌كنند. چوپانان دام‌ها را پس از تحويل، به سمت چراگاهي كه معمولاً از روستاهاي همجوار براي مدت يك ماه اجاره كرده‌اند به حركت در مي‌آورند، آنگاه بر اساس يك برنامه زمان بندي شده به سمت ارتفاعات روستا كوچ خود را آغاز مي‌كنند و در مكان‌هاي از پيش تعيين شده مستقر مي‌شوند. طي مدت اقامتشان در اطراقگاه‌ها با استفاده از دانش و شناختي كه در زمينه گياهان منطقه مورد نظر دارند، جهت بهره‌برداري بهينه، مراتع را تقسيم بندي مي‌كنند. اين دانش به آنها اجازه مي‌دهد تا زمان كوچ بعدي، علوفه به‌اندازه كافي در اختيار دام‌ها قرارگيرد و شيرشان كاهش پيدا نكند و منافعشان تهديد نشود. اين مقاله با استفاده از دانش روستاييان به شناخت و شناساندن بخش كوچكي از گياهان منطقه پرداخته است.

As a part of a long tradition, animal farmers of Zavardasht village in Alamut identify their prospective shepherds a few days after the New Year celebration. Shepherds proceed to move the herd towards pasture lands which are rented from neighboring villages. This migratory move towards the highlands follows a pre-planned timetable. For the period of their stay the shepherds use their knowledge of local plants to divide the pasture into grazing zones based on the vegetation of each region. This zone allocation is way to optimize the yield of milk as a result. This paper reports on native knowledge of shepherds about small portion of plants and vegetation of the region.