بررسي تأثير بسته مداخلات بهنگام عصب‌ روانشناختي كودك محور بر سرعت پردازش كودكان با تأخير رشدي شناختي

هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي بسته مداخلات بهنگام عصب روانشناختي كودك محور بر سرعت پردازش كودكان با تأخير رشدي شناختي بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي و از طرح پيش­آزمون پس­آزمون و پيگيري با گروه كنترل استفاده شد. به اين منظور با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند و با توجه به ملاك‌هاي ورود به پژوهش از بين كودكان 4 تا 6 ساله با تأخير رشدي شناختي شهر تبريز كه در سال تحصيلي 971396 در مهدكودك­ها و مراكز پيش­دبستاني مشغول به تحصيل بودند تعداد 30 كودك انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده و در پژوهش شركت داده شدند. سپس بسته مداخلات به­هنگام عصب – روانشناختي كودك محور به مدت 16 جلسه 2 ساعته بر گروه آزمايش اجرا شد. براي جمع‌آوري اطلاعات و غربالگري از مقياس هوشي وكسلر پيش از دبستان ويرايش سوم استفاده گرديد. داده­هاي به دست آمده  با آزمون تحليل واريانس اندازه­گيري مكرر و با استفاده از نرم افزار آماري SPSS22 تحليل شدند. نتايج به دست آمده نشان داد كه بين عملكرد آزمودني­هاي گروه آزمايش و كنترل در سرعت پردازش در مرحله پس­آزمون و پيگيري تفاوت معني­داري وجود دارد (05/0 gt; P). بنابراين مي­توان نتيجه گرفت كه بسته مداخلات بهنگام عصب – روانشناختي منجر به افزايش سرعت پردازش در كودكان تأخير رشدي شناختي شده است و از اين بسته مي توان در توانبخشي و بهبود سرعت پردازش كودكان استفاده كرد.