بررسي مشخصه¬هاي روانسنجي مقياس تجربه تعامل فرا اجتماعي در نمونه دانشجويان ايراني

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي مشخصه¬هاي روانسنجي مقياس تجربه تعامل فرا اجتماعي در نمونه دانشجويان ايراني صورت گرفت. روش¬: طرح پژوهش توصيفي و از نوع اعتبارسنجي بود. جامعه آماري پژوهش شامل دانشجويان دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه گيلان در سال 1397 بود (4114=N). از اين بين 240 دانشجو خانم و آقا با روش نمونه¬گيري در دسترس انتخاب گرديدند. به منظور ارزيابي نسخه ايراني مقياس تجربه تعامل فرا اجتماعي و پيام ويدئويي مرتبط با آن (هارتمن و گلدهورن، 2011) از ابزارهايي براي سنجش آدرس¬دهي، جذابيت ادراك شده، اعتماد ادراك¬شده، حرفه¬اي بودن ادراك¬شده، توانايي اتخاذ ديدگاه، لذت و تعهد به هنجارها استفاده شد. داده‌ها به‌كمك نرم‌افزار SPSS24 با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، تحليل عاملي اكتشافي، تحليل واريانس تك متغيري و تحليل رگرسيون چندگانه پردازش شدند. يافته¬ها: تحليل عاملي اكتشافي آشكار ساخت يك‌ عامل استخراج‌شده مجموعاً 03/56 واريانس كل EPSI را تبيين مي‌كند. ضريب‌ آلفاي كرونباخ براي آن 84/0 محاسبه شد. ضريب همبستگي EPSI با ساير ابزارهاي نامبرده در دامنه 13/0 تا 53/0 (05/0p و 01/0p ) به‌دست آمد كه تائيد كننده روايي سازه‌اي EPSI بود. بر اساس نتايج بدست¬آمده، تاثير اصلي زاويه دوربين بر نمره كل تجربه تعامل فرا اجتماعي معني‌دار به دست آمد (01/0 p). همچنين نتايج نشان مي¬دهند، متغير آدرس¬دهي و لذت به‌طور معني‌داري تجربه تعامل فرا اجتماعي را پيش‌بيني مي‌كنند (0001/0 p ). نتيجه¬گيري: با توجه به مشخصه¬هاي روانسنجي مناسب نسخه ايراني مقياس تجربه تعامل فرا اجتماعي، از مقياس پيش¬رو مي¬توان در بررسي¬هاي تعامل فرا اجتماعي با اشخاص رسانه¬اي و مطالعات مرتبط با پيوستگي¬هاي فرا اجتماعي بهره برد.