طرحواره هاي شناختي پرخاشگر، شيوه هاي كنترل خشم و رضايت جنسي با گرايش مردان به خشونت عليه زنان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين طرحواره‌هاي شناختي پرخاشگر، شيوه‌هاي كنترل خشم و رضايت جنسي مردان با گرايش آنها به خشونت عليه زنان در استان كهگيلويه و بويراحمد انجام شده است. روش: روش پژوهش غير آزمايشي از نوع همبستگي بوده است. جهت وصول به هدف فوق، از جامعه آماري تحقيق كه عبارت بود از كليه مردان متأهل استان كهگيلويه و بويراحمد در سال 1396، تعداد 400 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و به پرسشنامه‌هاي گرايش به خشونت عليه زنان، طرحواره‌هاي شناختي پرخاشگر، سياهۀ بروز خشم صفت- حالت اسپيلبرگر و رضايت جنسي پاسخ دادند. يافته¬ها: نتايج نشان داد با 99 درصد اطمينان طرحواره¬هاي شناختي پرخاشگر با گرايش به خشونت عليه زنان رابطه مثبت و معنادار و شيوه‌هاي كنترل خشم و رضايت جنسي مردان با گرايش آنها به خشونت عليه زنان رابطه منفي و معنادار دارد. نتايج رگرسيون نشان داد طرحوراه‌هاي شناختي پرخاشگر، شيوۀ كنترل خشم و رضايت جنسي به ترتيب پيش‌بيني ‌كننده‌هاي گرايش به خشونت عليه زنان بودند و 52 درصد واريانس اين متغير را پيش بيني مي كنند. نتيجه¬گيري: طرحواره هاي شناختي پرخاشگر نقش مهمي در ثبات خشونت در طول زمان و در موقعيت‌هاي مختلف دارند. تمايلات جنسي كه نشان دهنده ي سلطه مردانه است در صورت ناكامي مي تواند يكي از ابعاد مهم طرحواره پرخاشگر يعني مجاز دانستن انتقام را براي انجام رفتارهاي خشن فعال كرده و فقدان مهارتهاي كنترل خشم اين گرايش را تشديد مي كنند.