پويش‌هاي‌امنيتي ‌جديدو گذارتركيه ‌ازمجموعه‌ امنيتي ‌بالكان تركيه ‌به‌مجموعه ‌امنيتي‌ خاورميانه

سياست خارجي تركيه مدرن بعد از شكل‌گيري بر مبناي گرايش به غرب بوده كه با عضويت در ناتو نمود پيدا كرد. بااين‌حال، پايان جنگ سرد به شكل اساسي وابستگي‌هاي امنيتي تركيه را تغيير داد. استراتژي «مشكلات صفر با همسايگان» و «عمق استراتژيك» حزب عدالت و توسعه بعد از صعود به قدرت واكنشي به اين تغييرات بوده است؛ اما انقلاب‌هاي عربي و درنهايت منازعات داخلي سوريه و عراق به شكل اساسي باعث بازتعريف اولويت‌ها و وابستگي‌هاي امنيتي جديد تركيه شده است. در اين راستا، اين پرسش مطرح مي شود كه پويش‌هاي امنيتي جديد خاورميانه، به‌ويژه منازعات داخلي سوريه و عراق، چه تأثيري بر شكل‌گيري اولويت‌ها و وابستگي‌هاي امنيتي جديد تركيه داشته است؟ يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه پويش‌هاي امنيتي جديد خاورميانه باعث گذار تركيه از مجموعه امنيتي بالكان تركيه به مجموعه امنيتي خاورميانه شده است و اين گذار در دو دوره زماني اتفاق افتاده است. در دوره نخست، پويش‌هاي جديد، فرصت‌هايي براي افزايش نقش منطقه‌اي تركيه در رقابت با رقيبان منطقه‌اي بخصوص جمهوري اسلامي ايران ايجاد نمود؛ و در دوره دوم، منازعات داخلي سوريه و عراق پيوستگي امنيتي تركيه را با مجموعه امنيتي خاورميانه در چهارچوب صعود بحران كردي و بنيادگرايي اسلامي افزايش داده است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي و روش گردآوري داده‌ها، كتابخانه‌اي و اينترنتي است.