مقايسه تأثير درمان شناختيرفتاري با درمان روانياجتماعي بر پاسخ هاي نشخواري و نگرشهاي ناكارآمد مبتلايان به افسردگي مزمن

هدف: هدف از اين پژوهش مقايسه تأثير درمان شناختي رفتاري با درمان روانياجتماعي بر پاسخ هاي نشخواري و نگرشهاي ناكارآمد مبتلايان به افسردگي مزمن بود.; روش: روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي و طرح پيش آزمون پس آزمون همراه با دوگروه آزمايش، بود. جامعه آماري پژوهش تمامي بيماران مبتلاء به افسردگي مزمن بودند كه به شيوه نمونه گيري هدفمند از ميان مراجع كنندگان به مراكز مشاوره و يا مطب روانپزشكان شهر اصفهان تعداد 30 نفر انتخاب شد و سپس براساس تخصيص تصادفي افراد به دو گروه­ آزمايش با درمان روانياجتماعي و شناختيرفتاري، (هرگرو15نفر) گمارده شدند. آزمودني­ها به پرسشنامه­هاي نگرشهاي ناكارآمد (DAS) و پاسخ هاي نشخواري(RRS) پاسخ دادند. داده­ها با استفاده از روش تحليل آزمون واريانس با اندازه گيري هاي مكرر مورد تحليل قرار گرفتند.; يافته ها: نتايج نشان ميدهند؛ ميزان نشخوار فكري و نگرش هاي ناكارآمد با هر دو درمان كاهش يافته است. اما بين دو درمان در ميزان نشخوار فكري تفاوت معني داري وجود داشته و amp;nbsp; اثربخشي amp;nbsp; درمان روانياجتماعي به نسبت درمان شناختيرفتاري بيشتر بوده است. اما بين دو درمان در نگرش هاي ناكارآمد تفاوت معني داري وجود نداشته است. همچنين اثربخشي درمان روانياجتماعي در مردان در مقايسه با زنان بيشتر بوده است.