اثربخشي طرحواره درماني هيجاني گروهي بر اضطراب و طرحواره هاي هيجاني زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير

هدف: amp;nbsp; بررسي اثربخشي طرحواره‌درماني هيجاني گروهي بر اضطراب و طرحواره­هاي هيجاني زنان مبتلا به اختلال اضطراب فراگير; روش: اين پژوهش شبه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون‌پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري، همه‌ي زنان 20 تا 35 ساله مبتلا به اختلال اضطراب فراگير بودند كه به كلينيك روان‌شناسي دانشگاه فردوسي مشهد مراجعه كردند. با روش نمونه‌گيري در دسترس و به صورت هدفمند، 20 نفر بر اساس مصاحبه باليني ساختار‌يافته براي DSMIV (SCID) و معيارهاي ورود انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش، در طي 10 جلسه، طرحواره‌درماني هيجاني گروهي را دريافت كرده و گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفتند. پيش از انجام درمان و پس از آن، اعضاي دو گروه به مقياس طرحواره‌هاي هيجاني ليهي و پرسشنامه اضطراب بك پاسخ دادند. براي تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس استفاده شد.; يافته­ها: نتايج نشان داد كه طرحواره‌درماني هيجاني گروهي باعث كاهش معنادار در نمرات اضطراب، افزايش معنادار كاربرد همه طرحواره‌هاي هيجاني سازگار و كاهش معنادار كاربرد طرحواره‌هاي هيجاني ناسازگار احساس گناه، ساده‌انگاري، خردگرايي، دوام، سرزنش و نشخوار فكري در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل شد.