مولفه‌هاي احساس تنهايي مرتبط با دوستان در دختران نوجوان: پژوهش پديدارشناسي

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين مولفه­ هاي احساس تنهايي در ارتباط با دوستان در نوجوانان دختر بر اساس تجارب زيسته‌ي آنان است.; روش: پژوهش حاضر، از نوع كيفي و پديدارشناسانه است. نمونه‏ گيري به صورت هدفمند بود، به اين صورت كه 135 پرسشنامه‏ احساس تنهايي UCLA بر روي نوجوانان دختر با ميانگين سني 16 سال اجرا شد و 30 نفر از افرادي كه نمرات بالاي 50 در احساس تنهايي داشتند به عنوان جامعه پژوهش انتخاب شدند. ابزار اصلي پژوهش مصاحبه بود، پس از 15 مصاحبه و كدگذاري با استفاده از نظريه‌ي زمينه اي، داده ها به اشباع رسيد.; يافته ها: مولفه ‏هاي احساس تنهايي در ارتباط با دوستان در دختران نوجوان به ترتيب عبارت بود از: 1) احساس مورد پذيرش نبودن و عدم تعلق به گروه دوستي 2) عدم آرامش و داشتن مرزهاي سخت در ارتباط با دوستان 3) كميت و كيفيت پايين دوستي 4) اهميت ارزشيابي دوستان و همسالان 5) زمينه ‏هاي باز دارنده­ي ارتباطي. نتايج پژوهش حاضر نشان مي‏دهد كه سوگيري‌هاي شناختي مرتبط با رشد شناختي دوره‌ي نوجواني و همچنين عواملي چون ناتواني در برقراري ارتباط موثر با دوستان و عموماً بي اعتمادي است كه انگيزه‌ي ارتباط مجدد را در نوجوانِ‌تنها تحت تاثير قرار مي‏دهد و باعث دور شدن هرچه بيشتر نوجوان از دوستان و پيشروي به سوي احساس تنهايي مزمن مي‌گردد.