تبيين جامعه‌شناختي گفتار هويت سياسي و تحولات معنايي آن در گفتمان انقلاب اسلامي‌ ايران 1357 (مورد مطالعه: سال‌هاي خرداد 76 تا خرداد 92)

Sociological Explanation of the Discourse of Political Identity and its Semantic Transformations in the Discourse of the Islam Revolution of Iran 1979

اين مقاله مستند به پژوهشي است كه با هدف بررسي و تبيين جامعه شناختي گفتار هويت سياسي در ايران پس از انقلاب اسلامي به انجام رسيده است . بدين منظور مفهوم هويت سياسي را محور بررسي قرار داده و تغيير و تحول معنايي آن را ابتدا در گستره ي نظام معنايي گفتمان كلان انقلاب اسلامي‌ و سپس در دو گفتمان اصلاحات و محافظه كاردر قالب تحليل درون متني و بينا متني با تكيه بر نظريه ي گفتمان و روش تحليل انتقادي گفتمان در شش مقطع مهم تاريخي و تأثير گذار اين دوران بررسي كرده ايم. سپس درقالب تحليل برون متني به بررسي زمينه‌هاي تاريخي ، اقتصادي ، سياسي و فرهنگي هر دوران پرداخته ايم. اين تحليل و تبيين در پايان، انواعي از تيپولوژي نهايي در خصوص موضوع را پيش روي ما گشوده است ؛ كه عمده ترين آنها عبارتند از : هويت سياسي مطلوب سوژه قانون گراي آزادي خواه، سوژه دموكراسي طلب استبداد گريز، سوژه مذهب مدار عدالت خواه ، سوژه تكليف مدار انقلابي، سوژه مردم گراي خشونت ستيز، سوژه ي اعتدال گراي منتقد و حق طلب.

The present study has been conducted with the aim of offering a sociological examination and explanation of the discourse of political identity in Iran after the revolution. Therefore, the concept of political identity has been the focus of the investigation, and its semantic transformations has first been studied in the macro semantic spectrum of the Islamic Revolution, and then in the two discourses of reformist and conservative parties in the framework of intra and inter-textual analysis according to discourse theory and using critical discourse analysis in six historically important and influential junctures during these years. Subsequently, as a way of extra-textual analysis, the historical, economic, political and cultural context of each period has been examined. Finally, this analysis and explanation have depicted a series of final typologies regarding the topic, mainly being: The desired political identity of the legal positivist liberal subject, the democratic anti-tyranny subject, the religious justice-seeking subject, the revolutionary obligation-centered subject, the populist anti-abuse subject, the moderate, justice-oriented critic subject.