آثار و پيامدهاي تفكيك جنسي در دانشگاه علامه طباطبائي در مقايسه با دانشگاه‌هاي ديگر

Effects and Implications of Gender Segregation in Allameh Tabataba’i University Compared to Other Universities

اين مقاله منعكس كننده پيمايش نظرات و ارزيابي‌هاي دانشجويان در مورد طرح تفكيك جنسي است كه بخشي از پژوهشي جامع است كه در اين مورد انجام شده است. در چارچوب مفهومي ‌و نظري پژوهش با اتكا به نظرات اروينگ گافمن، ساندرا بم و ديگران و همچنين نقد آنها تلاش كرده‌ام از موضعي بي‌طرف مسأله تفكيك جنسي را مورد بررسي قرار دهم. جمعيت آماري اين پژوهش دانشجويان دانشگاه‌هاي علامه طباطبائي، تهران و تك جنسيتي بانوان است، كه از ميان آنان 1350 نفر به صورت تصادفي و سهميه‌اي بر حسب جنس، مقطع تحصيلي، دانشگاه و دانشكده محل تحصيل انتخاب شده اند. نتايج گواه بر آن است كه اكثريت دانشجويان دانشگاه‌هاي علامه و تهران كه مهم‌ترين مخاطب اجراي طرح تفكيك جنسي هستند نسبت به آن مقاوم هستند. فقط 7/13 درصد دانشجويان دانشگاه علامه و حدود 13 درصد دانشجويان دانشگاه تهران نسبت به تفكيك جنسي در دانشگاه نگرش مثبت دارند. اين نسبت در دانشگاه تك جنسيتي بانوان به حدود 31 درصد مي‌رسد. 4/57 درصد دانشجويان دانشگاه علامه خواستار توقف اجراي تفكيك جنسي بوده‌اند و 1/59 درصد دانشجويان دانشگاه تهران مخالف اجراي اين طرح در دانشگاه خود هستند

The current study comprises the survey of comments and evaluations from students regarding the gender segregation plan which was done as a part of a comprehensive research about this topic. In the conceptual and theoretical framework of the research based on the works of Erving Goffman, Sandra Bem and others, and through criticizing the works, this study aims to examine gender segregation with an impartial approach. The statistical population of the research included students from Allameh Tabataba’i University, University of Tehran, and an all-female women’s university, from which 1350 students were chosen through a randomized and quota sampling based on gender, education, university and faculty. The results show that the majority of the students from Allameh Tabataba’i University and University of Tehran who were the most important recipient of this plan were resistant towards it. Only 13.7 percent of Allameh Tabataba’i students and about 13 percent of University of Tehran students has a positive attitude towards gender segregation in universities. This percentage reaches 31 percent in the all-female women’s university. 57.4 percent of Allameh Tabataba’i students have demanded for the plan to be terminated, and 59.1 percent of the students of University of Tehran are against the implementation of this plan at their university.