نقش لابي اسرائيل در سياست خارجي آمريكا ‏ ‏(با تمركز بر مذاكرات هسته‌اي ايران و 1+5)‏

مقاله در چارچوب واقع‌گرائي نئوكلاسيك با تمركز بر متغير هاي مداخله‌گر داخلي بويژه نقش گروه‌هاي ذينفع قومي طرفدار اسرائيل و با بهره‌گيري از روش همبستگي به نقش اين گروه لابي در سياست خارجي آمريكا پرداخته است. لابي اسرائيل در آمريكا متشكل از شبكه‌اي از سازمان‌هاي يهودي از جمله آيپك و جي‌استريت مي‌باشد كه به ترتيب موثرترين و فراگيرترين گروه‌هاي لابي در اين كشور و بعنوان يك نيروي برجسته و موفق در تاثيرگذاري بر سياست‌هاي آمريكا در ارتباط با اسرائيل، خاورميانه و ايران محسوب مي‌شود. مكانيزم عمل آيپك و جي‌استريت، بواسطه طبيعت سيستم سياسي آمريكا و نقش بارزي كه به كنگره در سياست‌گذاري آمريكا مي‌دهد، بويژه از طريق لابي با كنگره اجرايي مي‌شود. تمركز اصلي آيپك به‌طور گسترده‌تر هم‌راستا نمودن سياست آمريكا با سياست گروه‌هاي راست تندرو در اسرائيل مي‌باشد، تا جائي‌كه در رابطه با موضوع هسته‌اي ايران تلاش نموده است آن را تهديدي براي صلح و امنيت بين‌المللي نشان دهد و از اعمال فشار بر ايران بواسطه تحريم به بهانه هسته‌اي و نيز به بن‌بست كشاندن مذاكرات ايران و 1+5 حمايت نمايد. در حالي‌كه جي‌استريت با شعار به اصطلاح حمايت از اسرائيل حمايت از صلح و با هدف اصلي ايجاد هويتي مستقل در برابر آيپك با جذب گروه‌هاي خارج از آيپك و يا مخالف سياست‌هاي راديكالي و دست‌راستي آن مانند گروه‌هاي ليبرال و معتدل، با اتخاذ رويكرد متفاوت تلاش نموده است كه چهره ديگري از جامعه يهوديان آمريكايي نشان دهد و بعنوان وزنه تعادل در برابر آيپك عمل نمايد. نمونه بارز اين تغيير رويكرد، حمايت جي‌استريت از اوباما در مذاكرات هسته‌اي ايران و 1+5 بوده است