آثار اعمال نمايندگي دراصول قراردادهاي تجاري بين‌المللي و ‏اصول قراردادهاي اروپايي

هنگامي كه شخصي به عنوان نماينده، فرضاً يك قرارداد براي اصيل خود منعقد مي‌كند، نتيجه عمل او شكل‌گيري يك رابطه حقوقي است كه برحسب شيوه كارش اثرات متفاوتي دارد؛ بدين ترتيب كه اثر كار نماينده، ايجاد يك رابطه حقوقي است و اثرات خود اين رابطه حقوقي بر حسب شيوه كار نماينده متفاوت است. تفاوت‌ها ناظر به متعهدين رابطه حقوقي است. متعهدين بر اساس اطلاع و عدم اطلاع شخص ثالث از رابطه نمايندگي و همچنين وجود نماينده و اصيل فرق مي‌كنند. اين وضعيت در نظام‌ها و سيستم‌هاي حقوقي يكسان نيست و ممكن است اختلافاتي داشته باشند. البته اين اختلافات در برخي موارد به لسان حقوقي آن نظام‌هاي حقوقي مي‌گردد كه ممكن است تأثير چنداني در ماهيت امر نداشته باشد، ليكن احتمال برداشت‌ها و تفاسير مختلف مي‌رود. در اين مقاله تلاش شده است تا اين مسأله در دو سند مهم بين‌المللي؛ اصول قراردادهاي تجاري بين‌المللي كه دست‌آورد بزرگ موسسه يكنواخت‌سازي حقوق خصوصي است و اصول حقوق قراردادهاي اروپايي بررسي و تحليل شود. نقاط اشتراك و افتراق، بهمراه مزايا و معايب رويكرد آن اسناد بين‌المللي تشريح مي‌شود تا فعالان عرصه اقتصادي جهت انتخاب هريك از آن اسناد، بعنوان قانون حاكم و يا استاندارد قراردادي به نحو آگاهانه‌تري اقدام كنند.