تاثير اتحاديه اروپا بر سياست گذاري هسته اي ايران در دوره رياست جمهوري احمدي نژاد ‏(1392-1384)

سياست گذاري‌هاي هسته‌اي ايران به عنوان يكي از اصلي‌ترين روندهاي تعامل و تقابل جمهوري اسلامي ايران با نظام بين المللي در دهه ي 80 و 90 شمسي بوده است. اين مسئله به عنوان يكي از اصلي‌ترين متغيرها و عوامل تأثير گذار بر سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران معرفي مي گردد. اين مقاله با تاكيد بر نقش اتحاديه ي اروپا بر سياست گذاري هاي هسته اي ايران در دوره ي رياست جمهوري دولت هشتم و نهم، در تلاش است تا اين تاثير را با تاكيد بر الگوي نظري رئاليسم تهاجمي مورد بررسي قرار دهد. سوال اين پژوهش اين است كه اتحاديه ي اروپا در بازه ي زماني 1384 تا 1392 چه تاثيري بر روند سياست گذاري هاي هسته اي ايران باقي گذاشته و فرضيه ي پژوهش نيز بر اين مبنا است كه اتحاديه ي اروپا در موضوع هسته اي ايران در طي سال هاي مذكور در قالب سياست هاي تقابل با ايران و همراهي با ايالات متحده ي آمريكا در پي واكنش به اقدامات و فعاليت هاي هسته اي ايران بوده و همين امر نيز موجب رويكرد هاي تهاجمي ايران در حوزه ي سياستگذاري هاي هسته اي گرديده است. محقق در اين پژوهش با استفاده از توصيف دقيق روند تاريخي، تاثير اتحاديه ي اروپا بر سياست گذاري هاي هسته اي ايران را معين مي كند. اين مقاله بر مبناي الگوي توصيفيتحليلي و استفاده از داده‌هاي روزآمد جهاني اين حوزه و روش كتابخانه‌اي و با تاكيد بر چهارچوب نظري رئاليسم تهاجمي تدوين يافته است