ويژگي‌هاي شهر خوب در انديشه ايران‌شهري

ديدگاه‌هاي مختلف درخصوص شهر خوب ضمن ارائه‌ي تصويري از يك جامعه مطلوب، مي‌توانند براي ارزيابي سكونت‌گاه‌هاي مختلف مورد استفاده قرار گرفته و راهنمايي‌هايي براي حرفه و عمل شهرسازي به دست دهند. اين نظريه‌ها به تبعيت از ماهيت هنجاري خود، حامل ارزشي مشخصي هستند. بر اين اساس از يك سو استفاده از آنها مستلزم شناخت اين زيربناهاي ارزشي است و از سوي ديگر در هر بستر مشخص بايد نسبت به ارائه‌ي مولفه‌ها و ويژگي‌هاي شهر خوب بر اساس ويژگي‌ها، ارزش‌ها و باورهاي بومي اقدام شود. اين مقاله در پي آن است كه به تبيين و ارائه مؤلفه‌هاي شهر خوب در انديشه ايران‌شهري بپردازد و براي اين كار از روش تحليل موقعيت بهره گرفته است. تحليل موقعيت يكي از نسخه‌هاي روش نظريه‌ي زمينه‌اي است كه با نقشه‌اي كردن داده‌هاي مختلف، تصوير بزرگ يا خبر بزرگ در خصوصِ موقعيت مورد بررسي را تشريح مي‌كند. نتايج مطالعه نشان مي‌دهد كه ويژگي‌هاي شهر خوب در انديشه ايران‌شهري را مي‌توان ذيل 5 مؤلفه و 14 زير مؤلفه تبيين كرد: زيست‌پذيري (با زيرمؤلفه‌هاي امنيت، رفاه و كفايت)؛ زمان‌مندي (با زيرمؤلفه‌هاي ثبات فرهنگي و بازخواني هويتي)؛ خرد (با زيرمؤلفه‌هاي نظم، تعادل و حكمت)؛ هويت (با زيرمؤلفه‌هاي هويت آسماني، هويت آئيني و هويت ملي)؛ و تعامل (با زيرمؤلفه‌هاي رواداري، مهر با طبيعت و تعامل و مهر با اجتماع).