فراگيري زبان انگليسي و هويت ملي در عصر جهاني‌سازي

زمينه و هدف: مطرح شدن ديدگاه‌هاي تك فرهنگي در آموزش و گسترش فراگيري زبان انگليسي به‌عنوان ابزار اصلي جهاني‌شدن نگراني‌ها را افزايش داده است. اين مقاله با هدف بررسي رابطه يادگيري زبان انگليسي و شكل‌گيري هويت ملي به آسيب‌شناسي يك روند جهاني در ميان زبان آموزان مي‌پردازد. نتايج اين تحقيق با روشنگري نسبت به نظريات متفاوت و معارض درباره‌ي تأثير جهاني‌شدن بر هويت ملي افق ديد بهتري ارائه مي‌دهد. اين تحقيق كوشيده است رابطه بين رشته تحصيلي، جنسيت و سن دانشجويان با هويت ملي و هم‌چنين رابطه رشته تحصيلي با سرمايه‌گذاري در فراگيري زبان انگليسي را بررسي كند. روش: روش تحقيق پيمايشي و ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه و مصاحبه است. جامعه آماري، دانشجويان دانشگاه‌هاي شهيد بهشتي و علامه طباطبايي است. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 189 نفر محاسبه شد و با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي اطلاعات جمع‌آوري و از ده درصد نمونه مصاحبه به عمل آمد. براي آزمون فرضيه‌هاي تحقيق، از آزمون تي مستقل، تحليل واريانس و آزمون توكي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تفاوت قابل ملاحظه‌اي را در رويكرد دانشجويان نسبت به هويت ملي نشان ندادند؛ اما در ميان دانشجويان با سابقه فراگيري زبان در مؤسسات زبان تفاوت قابل ملاحظه‌اي بين زبان آموزان سطوح پايين با سطوح پيشرفته‌تر مشاهده شد. هم‌چنين معنادار بودن تأثير متغيرهاي جنسيت و سن نقش عوامل زمينه‌اي و متغيرهاي مستقل را نمايان كرد.