بررسي رابطه‌ي بين سطح يادگيري زبان انگليسي و تغيير هويت اجتماعي ـ فرهنگي زبان‌آموزان ايراني

محققان زيادي رابطه‌ي يادگيري زبان انگليسي و عوامل اجتماعي، همچون هويت را بررسي كرده‌اند، امّا مطالعات اندكي به بررسي رابطه‌ي يادگيري زبان انگليسي و تغيير يا شكل‌گيري هويت اجتماعي ـ فرهنگي زبان‌آموزان پرداخته‌اند. تحقيق حاضر رابطه‌ي يادگيري زبان انگليسي و شكل‌گيري هويت زباني زبان‌آموزان ايراني را با فرض وجود رابطه‌ي مثبت معنادار بين متغيرها بررسي كرده است. براي اين كار 360 زبان‌آموز در سطح متوسط و پيشرفته در محدوده‌ي سني 14-35 به‌صورت تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند و به پرسشنامه هويت زباني و آزمون تعيين سطح يادگيري آكسفورد پاسخ دادند. اطمينان و اعتبار ابزارهاي به‌كاربرده شده از سوي سازندگان تأييدشده بود. علاوه بر آن، محقق ضريب همبستگي كرون باخ (بالاي 70%) و ترجمه برگشتي بيتون را براي تأييد اطمينان و اعتبار ابزارها استفاده كرد. نتيجه‌ي ضريب همبستگي پيرسون رابطه‌ي مثبت و معناداري را بين يادگيري زبان انگليسي و هويت زباني (ميزان تغيير در هويت اجتماعي ـ فرهنگي) زبان‌آموزان نشان داد.