تحليل مؤلفه هاي مؤثر در استفاده از كلاه ايمني در موتورسواران

زمينه و هدف: در كشور ايران، حدود يك چهارم تصادفات جاده اي را موتورسواران تشكيل مي دهند كه در مقابل ساير وسايل نقليه، درصد قابل توجهي را به خود اختصاص داده است؛ كه از اين ميزان در حدود 80 درصد از راكبان موتورسيكلت، ضربه به سر گزارش شده است. در اين پژوهش با تمركز روي موتورسواران به منظور تعيين و تحليل مؤلفه هاي مؤثر در ميزان استفاده از كلاه ايمني در بين موتورسوران شهر گرگان انجام شده است. روش: در اين مطالعه از ابزار جمع آوري داده ها به صورت پرسشنامه اي كه در دو بخش تنظيم گرديده بود، استفاده گرديد. بخش اول شامل مشخصات دموگرافيك شركت كنندگان و بخش دوم شامل 25 سؤال مؤلفه هاي مؤثر در استفاده از كلاه ايمني از 393 نفر موتورسوار در شهر گرگان نظرسنجي صورت گرفت. تحليل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام و از آزمونهاي ضريب همبستگي پيرسن و رگرسيون سلسله مراتبي استفاده گرديد. يافته ها: نتايج اين پژوهش نشان مي دهد هنگامي كه موتورسواران از معابري كه با آن آشنايي ندارند و در زماني كه با سرعت بالا حركت مي كنند، ميل پوشيدن كلاه ايمني بيشتري دارند و همچنين شرايط آب و هوايي گرم و شرجي بودن، ميزان استفاده از كلاه ايمني را در بين موتورسواران كاهش مي دهد. نتيجه گيري: طبق مطالعه انجام شده، شدت اجراي قانون استفاده از كلاه ايمني براي راكبان موتورسيكلت و همچنين طراحي و ساخت كلاه ايمني باكيفيت كه به بهانه جويي افراد در شرايط مختلف منجر نگردد، مي تواند ميزان استفاده از كلاه ايمني را در بين راكبان موتورسيكلت افزايش دهد.