تأثير انقلاب اسلامي بر هندسه قدرت مقاومت اسلامي در غرب آسيا

سؤال اصلي نوشتار اين خواهد بود كه انقلاب اسلامي ايران چگونه بر هندسه قدرت مقاومت اسلامي، خاصه در منطقه غرب آسيا تأثير گذاشته است؟ استدلال مقاله نويسنده بر اين بنياد استوار است كه جمهوري اسلامي ايران بر اساس اصول و سازه‌هاي اصلي انقلاب كه مقاومت در برابر نظام سلطه (نومحافظه‌كاري) از مهمترين اركان آن است، از سه طريق هندسه قدرت مقاومت در غرب آسيا را تحت تأثير قرار داده است. اول بر اساس مباني مادي قدرت، به تقويت پايه‌هاي مقاومت در لبنان و بالتبع پشتيباني از جنبش‌هاي اسلامي در منطقه، نظير جنبش جهاد اسلامي و حماس مي‌پردازد. دوم، جمهوري اسلامي بواسطه تلاش براي اتحاد و ائتلاف با جنبش‌ها و تشكل‌هاي غير دولتي، سعي نموده تا مبارزه با راهبردهاي نظام نومحافظه‌كاري در غرب آسيا را نهادينه (مباني نهادي قدرت) نمايد. بر اين اساس، گفتمان مقاومت انقلاب اسلامي باعث شده تا بسياري از اين جريان‌ها به شكل نهادي و سازمان‌يافته عليه نظام حاكم در كشور خود فعاليت كنند. سوم، ارزش‌ها و بنيان‌هاي اعتقادي مقاومت (گسترش هنجار مقاومت، خودآگاهي سياسي، رواج فرهنگ شهادت و غيره) بواسطه رشد و نضج انديشه‌ انقلاب اسلامي (غير مستقيم) در تحقق نشر ابعاد معنايي مقاومت اسلامي، ميان جوامع غرب آسيا نهادينه شده است (مباني مولد قدرت). از اينرو مهمترين دستاورد نوآورانه پژوهش اين خواهد بود كه انقلاب اسلامي به علت قدرت مادي، نهادي و مولد خود و مبارزه با نظام نومحافظه‌كاري، پايه‌ها و مباني قدرت «مقاومت اسلامي» را مستحكم نموده است. نوع تحقيق حاضر نظري بنيادي و شيوه تحليل اطلاعات، كتابخانه اي و اسنادي است.