مدل سازي تأثير شرايط محدودة كارگاهي تعمير روسازي معابر شهري بر رفتار پرخطر موتورسيكلت سواران به كمك تحليل تشخيصي داده ها

زمينه و هدف: موتورسيكلت سواران از گروههاي آسيب پذير حوادث رانندگي محسوب مي شوند. مطالعات فراواني در زمينه حوادث رانندگي اين گروه انجام شده كه در اكثر آنها، تحليل آماري توصيفي از شدت حوادث و تكرار حوادث ارائه شده است. از طرفي، محدوده هاي كارگاهي تعمير و نگهداري روسازي معمولا در هنگام بهره برداري از مسيرها برنامه ريزي مي شود. كمك به نحوه مديريت و صدور مجوزهاي تعمير روسازي در معابر شهري و شناسايي نقاط پرخطر و حساس براي مديريت بهتر اين گونه مناطق از اهداف اين پژوهش است. روش: روش پژوهش به كار رفته در اين مقاله، پيمايشي به همراه مدل سازي آماري است. جامعه آماري آن نيز موتورسيكلت سواراني است كه در معابر شهري يزد در محدوده كارگاهي حركت مي كنند؛ در اين معابر، تعمير و لكه گيري با روكش روسازي در حال انجام است كه مجموعا 70 موتورسيكلت به صورت تصادفي انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از روش بازديد ميداني و تهيه فيلم استفاده شده كه به كمك نرم افزارهاي آماري داده هاي تكميل شده مورد تحليل آماري قرار گرفتند؛ آزمون طبيعي بودن داده ها، توزيع داده ها را طبيعي تشخيص داد. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه متغيرهاي طول و مساحت محدوده كارگاهي بر نوع تصميم موتورسيكلت سواران نسبت به ورود به آنها تأثير گذار است. گروه بندي داده ها در اين پژوهش نشان داد تقسيم بندي تصميم موتورسيكلت سواران در ورود يا عدم ورد به محوطه تعمير و نگهداري روسازي از ديدگاه آماري به طور معني داري امكان پذير است و به مساحت محدوده كارگاهي و طول آن بستگي دارد. نتايج و پيشنهادها: بنا به يافته هاي اين پژوهش، رفتار خطرناك راكبين موتورسيكلت در ورود به محدوده كارگاهي يا تغيير مسير آنها به ابعاد هندسي كارگاه مرمت روسازي بستگي دارد. مساحت كارگاه تعمير روسازي 65 درصد در امكان جابه جايي عرضي موتورسيكلت سواران تأثير دارد و طول محدوده كارگاهي ورود به محدوده كارگاهي 60 درصد تأثير گذار است. بنابراين نتايج توجه به تدوين و اجراي صحيح دستورالعمل هاي ايمن سازي محدوده كارگاهي در معابر شهري، از ضروريات علمي و اجرايي است. با انتخاب صحيح طول و سطح كارگاه هاي مرمت روسازي در خيابانها و معابر شهري، بخشي از رفتار خطر آفرين موتورسيكلت سواران قابل اصلاح است.