رويكرد اقتصادي به اعتياد؛ چرا اقتصاد رفتاري يك چارچوب تحليلي مناسب است؟

The Economic Approach to Addiction; Why Behavioral Economics is a Pertinent Analytical Framework?

اين مقاله درصدد رسيدن به درك بهتري از رويكرد اقتصادي به تحليل رفتار اعتيادي است. اعتياد، مطابق با تعاريف استاندارد، يك رفتار مصرفي است كه از الگوهاي رفتاري مشخصي پيروي مي‍كند. تحقيقات اخير در علوم اعصاب نشان‌دهنده اتفاق نظرهاي گسترده در مورد نحوهٔ تأثير مصرف مواد اعتيادآور بر ساز و كارهاي عصب شناختي دخيل در فرايند تصميم گيري است. اين يافته ها ــ‌ كه تحت حمايت الگوهاي روان‍شناختي از رفتار اعتيادي قرار دارند ــ‌ سبب شده است امروزه با اطمينان بيشتري از شناخت ماهيت اعتياد بتوان سخن گفت. آنچه كه از رويكرد اقتصادي به تحليل رفتار اعتيادي انتظار مي‌رود، توسعهٔ اين شناخت به تدوين سياست‍هاي مورد نياز در حوزهٔ اعتياد است. كاربرد علم اقتصاد بدين‌ منظور با تعريف معيارهاي رفاهي تصريح شده براي مصرف كنندگان‌ به تجويز سياست‍هايي منجر مي‍شود كه در ميزان تحقق اهداف خود قابل ارزيابي و مقايسه هستند. در اين ميان اقتصاد رفتاري امكان مشاركت مفاهيم و بينش هاي تخصصي رشته هاي مرتبط با اعتياد را در اين مسير فراهم مي‍كند. از اين‌ منظر، مفاهيم كيفي روان شناختي و عصب شناختي مرتبط با رفتار اعتيادي، در چارچوب‍هاي كمّيِ تصميم‌گيري مورد توجه قرار مي‍گيرد تا به منظور كاهش آسيب هاي مرتبط با اعتياد، سياست‍گذاري با ابزارهاي تحليلي دقيق‍تر، و در عين حال جامع تري، دنبال شود. اين مقاله به دنبال تبيين اين موضوع است كه چرا اقتصاد رفتاري يك چارچوب تحليلي مناسب براي استخراج دلالت‍هاي سياستي مورد نياز در حوزهٔ اعتياد است.

This paper sets out to present a better understanding of the economic approach to the analysis of addictive behavior. Addiction, in accordance with the standard definitions, is a consumption behavior, which follows certain behavioral patterns. Based on recent neuroscience researches on addiction, there is now a wide consensus regarding how the consumption of addictive substances affects the neural mechanisms of decision-making. These findings, next to strong supports from psychological patterns of addictive behavior, have led to a better understanding of the nature of addiction. The development of this understanding to required policies in the field of addiction, meets what we expect from the economic approach to the analysis of addictive behavior. By defining welfare criteria for consumers, the application of economic theory in this analysis helps developing policies that are measurable and comparable in terms of achieving their goals. Accordingly, the behavioral economic approach to addictive behavior helps assimilating qualitative concepts and insights of relevant disciplines into a quantitative analytical framework of making decision as to addictive consumption. This is particularly important for generating a more rigorous, and at the same time comprehensive toolkit for making policies that are seeking to reduce the harms of addiction. On this basis, in this paper, we have attempted to explain why behavioral economics is an analytical framework suitable for extracting requisite policy implications in the field of addiction.