بررسي غلظت سرب، كادميوم، روي و نيكل در بافت موي افسران راهنمايي و رانندگي و تاكسي داران شهر سنندج

زمينه و هدف: آلودگي فلزات سنگين توسط فعاليت هاي صنعتي و توسعه تكنولوژيكي به علت سميت اين آلاينده ها، غير قابل تجزيه بيولوژيكي بودن آنها و تجمع زيستي تهديدهاي جدي براي محيط زيست و بهداشت عمومي ايجاد نموده است . در اين پژوهش ميزان غلظت چهار فلز سنگين سرب، كادميوم، نيكل و روي در بافت مو دو گروه آزمايشي شامل پليس راهنمايي و رانندگي و تاكسي داران و گروه شاهد شامل كاركنان اداري و معلمين در شهر سنندج بررسي شد. روش: در مجموع تعداد 120 نمونه بافت مو از افسران راهنمايي و رانندگي اداري (30 نمونه) و غير اداري (30 نمونه) از تاكسي داران (30 نمونه) و معلمين (30 نمونه گرفته شد. ميزان غلظت فلزات سنگين در اين نمونه ها با استفاده از روش هاي توصيه شده در استاندارد متد (A 3051) و با استفاده از دستگاه جذب اتمي مدل ( Biotec , Phoenix986 ) به روش كوره گرافيتي و روش شعله اندازه گيري شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه معلمين نسبت به ساير گروهاي مورد مطالعه داراي كمترين ميزان غلظت فلزات سنگين در بافت مو هستند و افسران راهنمايي و رانندگي كه در سطح شهر مشغول به خدمت هستند داراي بيش ترين ميزان غلظت فلزات سنگين در بافت مو مي باشند. بر پايه نتايج مقايسه بين غلظت فلزات در بافت مو پليس راهنمايي و رانندگي و كادر اداري، براي فلز سرب و روي تفاوت معني دار وجود داشت ( 0/05>p). به طوري كه غلظت فلز سرب و روي در بافت مو پليس راهنمايي و رانندگي داخل شهر بيش از كادر اداري مشاهده گرديد. همچنين بين تاكسي داران و معلمين براي كليه فلزات تفاوت معني دار مشاهده شد ( 0/05 >p). به طوري كه غلظت فلزات در بافت موي تاكسي داران بيش از بافت مو معلمين مشاهده گرديد. نتيجه گيري: در مجموع با توجه به استانداردهاي سازمان بهداشت جهاني به جز فلز سنگين سرب در حال حاضر هيچ نگراني پليس راهنمايي و رانندگي شهرستان سنندج را تهديد نمي كند.