بررسي مقايسه اي كاركرد آركائيسم در حوزه‌ي زبان اشعار فروغ فرخ زاد و پروين اعتصامي

Comparative study of the function of archaism in thelanguage of poems of Frough Farrokhzadand ParvinEtesami

آركائيسم، نوعي هنجارگريزي و انحراف از زبان معمول و نُرم و به كار بردن واژگان منسوخ يا شيوه­ي نحوي مهجور و غير متداول زبان امروزي است، درك اصطلاح مزبور نيازمند تأمل در زبان و تحولات آن است. تحول در زبان، در طول زمان امري طبيعي است كه بعضي واژگان در ساختار زبان وارد شده و بعضي از آن­ها از اين چرخه خارج مي­شوند در اين مقاله اشعار دو شاعر معاصر پروين اعتصامي و فروغ فرخ­زاد به شيوه‌ي كتابخانه­اي بررسي‌شده است. پيوند پروين اعتصامي با سبك خراساني و عراقي باعث شد كه باستان گرايي به ­صورت متنوع و چشمگير در اشعارش مشهود باشد و شايد استواري و فخامت شعري پروين اعتصامي، پيوستگي اشعار او به ادبيات كهن و غني كشورمان باشد؛ اما باستان­گرايي در اشعار فروغ فرخ­زاد هم­عصر شاعر با توجه به نوگرا بودن شاعر و نزديكي زبان او به گفتار امروزي و كاربرد واژگان امروزي،در اشعار او چشمگير نبوده و شايد در بعضي مواقع باعث آسيب­پذيري زبان نرم فروغ شده است. در اين مقاله دوازده شعر از دفتر اسير فروغ و ده قصيده از اشعار پروين مورد بررسي تطبيقي قرارگرفته است؛ و نشان داده‌شده است كه فروغ در استفاده از انواع قيدهاي مختص و مشترك و تتابع اضافات و كاربرد تنسيق­الصفات به طريق قدما رفته است. پروين نيز در استفاده از واژگان كهن، تخفيف­هاي آوايي، كاربرد فعل­ها به­صورت باستاني و از لحاظ نحوي استفاده­ي حروف به­جاي هم از اين روش بهره برده است. اهميت آركائيسم در استفاده از تجربه هاي كهن و ادامه­ي مرده ريگ هنر قديم در هنر امروز است.

Archaism is a kind of deviation and deflection of the common and soft language and the use of the obsolete or syntax unusual in the modern language. Perception of these terms requires hesitation in the language and its revolution. Change in language is natural that some vocabularies and structures are entered in the language and some of them are obsoleted. In this article, the pomes of Parvin Etesami and Frough Farrokhzad were investigated accordingly in documentary method.The connection between Parvin and Khorasani and Eraqi styles has led to manifestation of archaism significantly in her poems and the consistency of her poems lies in the connection to the Iranian ancient literature. However, archaism is not seen significantly in the poems of Frough Farrokhzad, the contemporary poet of Parvin according to thepoet’s modernity and the proximity of her language to the modern speech and the use of modern vocabularies. In some cases, this trend has caused to vulnerability in the soft language of Frough. Twelve poems of the Frough Captive Poems and ten odds of Parvin have been studied comparatively. It was concluded that Frough has chosen the ancient literary men style in use of some common adverbs and adjectives. Parvin has employed old vocabularies and reduction of conglobation in terms of syntax and use of words instead of each other in ancient form and archaic experience and continuation of the heritage of the ancient art in the modern art.